คาใจ ยืดชัก1.2ตัดหัวหรือหนุนเพิ่มดีครับ

[dektep]

ใด้ฟังเสี่ยปอนด์อธิบายเพิ่มเติมอย่างนี้แล้วผมก็ใจชื้นขึ้นมาหน่อย เพราะผมแปะเนียมไปแล้วครับ  ถ้าไม่ดีก็เสียอีก ความคิดผมก็คงประมาณว่าถ้ารถข้อเดิมปรับจูนใด้ที่แล้ววิ่งดีแรงดี ถ้ามาแปะเนียมข้อเพิ่มแต่ไม่ใด้ทำอะไรเพิ่มเติมอีกเลย รถจะวิ่งใด้ไม่ดีเท่าตอนแรกที่ยังไม่ใด้แปะเนียมแน่นอน ผมพอจะเข้าใจถูกใหมครับเสี่ยปอนด์

[pound_thekop]

ใด้ฟังเสี่ยปอนด์อธิบายเพิ่มเติมอย่างนี้แล้วผมก็ใจชื้นขึ้นมาหน่อย เพราะผมแปะเนียมไปแล้วครับ  ถ้าไม่ดีก็เสียอีก ความคิดผมก็คงประมาณว่าถ้ารถข้อเดิมปรับจูนใด้ที่แล้ววิ่งดีแรงดี ถ้ามาแปะเนียมข้อเพิ่มแต่ไม่ใด้ทำอะไรเพิ่มเติมอีกเลย รถจะวิ่งใด้ไม่ดีเท่าตอนแรกที่ยังไม่ใด้แปะเนียมแน่นอน ผมพอจะเข้าใจถูกใหมครับเสี่ยปอนด์

???.......เตรียม  รอ ไว้แล้ว  5  ลิตร...คิก คิก ๆ  :(

[ช่างกิ๊ก]

เข้ามาติดตาม อย่างใกล้ชิด  :(

[max!]

ใด้ฟังเสี่ยปอนด์อธิบายเพิ่มเติมอย่างนี้แล้วผมก็ใจชื้นขึ้นมาหน่อย เพราะผมแปะเนียมไปแล้วครับ  ถ้าไม่ดีก็เสียอีก ความคิดผมก็คงประมาณว่าถ้ารถข้อเดิมปรับจูนใด้ที่แล้ววิ่งดีแรงดี ถ้ามาแปะเนียมข้อเพิ่มแต่ไม่ใด้ทำอะไรเพิ่มเติมอีกเลย รถจะวิ่งใด้ไม่ดีเท่าตอนแรกที่ยังไม่ใด้แปะเนียมแน่นอน ผมพอจะเข้าใจถูกใหมครับเสี่ยปอนด์

???.......เตรียม  รอ ไว้แล้ว  5  ลิตร...คิก คิก ๆ  :(

เสี่ยปอน ส่งเชียงใหม่ได้ไหมครับ อิอิ

[icHi]

อุดข้อมีข้อดีอยู่ตรงที่ลดการสูญเสียในจังหวะประจุไอดีครับ

เนื่องจาก อย่างที่ทราบว่า อากาศนั้น เป็นของไหลที่สามารถบีบอัดได้

ยิ่งของไหลที่สามารถบีบอัดได้ มีปริมาตรให้อาศัยมากเท่าไหร่ ยิ่งมีโอกาศให้เกิดความยืดหยุน ในจังหวะที่เราผลักดันมากเท่านั้น

เราจึงพยายามให้ห้องพักของอากาศในห้องแคร้ง เล็กที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ครับ

จริงๆ แล้ว ในอุดมคติ เราต้องการให้ห้องแคร้ง มีช่องว่างแค่เพียงเท่าช่วงชักใต้กระโปรงลูกสูบเท่านั้นเอง ซึ่งมีประิมาตรประมาณ 150 cc. ในรถ KR

ที่ปริมาตรนี้ เราจะสามารถประจุไอดีเข้าสู่กระบอกสูบได้สูงที่สุด คือใกล้เคียง 150 cc. อย่างมากที่สุด หรือเรียกง่ายๆ ว่าหายใจเต็มปอดนั่นเอง

แต่ในสภาพความเป็นจริงนั้น เครื่องที่เราผลิตใช้งาน ยังไงก็ต้องมีประมาตรส่วนเกินเกิดขึ้น เนื่องจากอุปกรณ์ต่างๆ ในห้องข้อเหวี่ยง ไม่ว่าจะออกแบบยังไงก็ต้องเกิดพื้นที่ให้อากาศเข้าไปแอบอาศัยทั้งสิ้น

ไม่ว่าจะเป็นร่องลูกปืน ร่องเว้าก้าน ระยะเคลียร์แรนส์ของข้อเหวี่ยงกับแคร้งกลาง หรือแม้แต่รูสลักก้านที่เจาะรูเพื่อลดน้ำหนักในบางรุ่น การเจาะ ก็ทำให้เกิดพื้นที่ว่างอันไม่พึงประสงค์เหมือนกัน

เหล่านี้ ทำให้รถในความเป็นจริง หายใจไม่เต็มปอดนัก เนื่องจากมีห้องกว้างๆ ให้อากาศไปยืดหยุ่นขณะที่ควรโดนกวาดไล่ขึ้นสูงกระบอกสูบ

เราจึงอุดช่องว่างเหล่านี้ เท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อลดพื้นที่ว่าง อันไม่พึงประสงค์ เพื่อให้เครื่องลูกเดิม หายใจได้เต็มปอดมากขึ้น ใกล้เคียงกับเครื่องในอุดมคติเข้าไปอีกหน่อย

[icHi]

เมื่อทราบเช่นนั้นแล้ว ก็ลองมาดูว่าเราจะเติมเต็มช่องว่างไร้ประโยชน์พวกนั้นตรงไหนก่อนดี

พอเปิดเครื่องออกมา ทุกคนก็จะเจอช่องเว้าแหว่งบนข้อเหวี่ยง ก็เล่นมันตรงนั้นแหล่ะ อุดที่เดียวลดไปได้หลายซีซี

เกริ่นไปถึงตรงนี้ สงสัยกันมั้ย ว่าทำไมข้อเหวี่ยงต้องแหว่ง แหว่งทำไม?

อุดมคติแล้ว (อีกแล้ว) เราอยากได้เครืื่องยนต์ลูกสูบ ที่ลูกสูบและก้านสูบไร้น้ำหนัก งงมั้ยครับ?

แรงที่ทำให้รถวิ่ง แรงที่ส่งไปปั่นลูกล้อ เราต้องการแรงหมุนในเพลานะครับ ไม่ใช่แรงเหวี่ยง

แรงเหวี่ยง ที่เกิดขึ้นแบบไม่สมดุล ไม่มีประโยชน์ ไม่ทำให้ล้อหมุน แถมสะเทือนไข่อีกต่างหาก

ดังนั้นเราจึงอยากได้ลูกสูบที่ไร้น้ำหนัก ไร้มวล เพื่อให้ข้อเหวี่ยงสามารถออกแบบได้กลมกลึง และหมุนได้อย่างสมดุลไร้อย่างแรงสะเทือน เพื่อส่งแรงหมุนในเพลาไปสู่ลูกล้อโดยไม่มีการสูญเสียในแนวข้าง

กลับมาสู่ความเป็นจริง ใครมันจะไปออกแบบลูกสูบ ก้านสูบที่ทั้งทนร้อน ทนทานแรงบิด โดยไม่มีน้ำหนักได้ล่ะ?

พอไิ้อ้ลูกสูบที่ยื่นออกมาจากแกนข้อเหวี่ยงมันจำเป็นต้องมีน้ำหนัก และเสียสมดุล

ทำให้รถสูบเดียว ต้องเฉือนมวลของข้อเหวี่ยงในด้านที่มีลูกสูบเกาะอยู่ ในปริมาณเท่ากับน้ำหนักข้อลูกสูบ + กับก้านสูบชุดนั้น

เพื่อทำให้เครื่อง สามารถทำงานได้ อย่างมีสมดุลทั้งๆ ที่มีน้ำหนักของก้านและลูกสูบมาเกี่ยวข้อง

ดังนั้น การถ่วง ปาด เจาะใดๆ ที่ทำให้สมดุลน้ำหนักของข้อเหวี่ยงชุดนั้นเสียไป เป็นเรื่องที่เปล่าประโยชน์ครับ

[globblinknight]

^
^
^
เครียร์คำถามเรื่องการปิดตับ ได้ครบเลย +100 ครับ ขอบคุณครับ

[Tong_2T_150]

อุดข้อมีข้อดีอยู่ตรงที่ลดการสูญเสียในจังหวะประจุไอดีครับ

เนื่องจาก อย่างที่ทราบว่า อากาศนั้น เป็นของไหลที่สามารถบีบอัดได้

ยิ่งของไหลที่สามารถบีบอัดได้ มีปริมาตรให้อาศัยมากเท่าไหร่ ยิ่งมีโอกาศให้เกิดความยืดหยุน ในจังหวะที่เราผลักดันมากเท่านั้น

เราจึงพยายามให้ห้องพักของอากาศในห้องแคร้ง เล็กที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ครับ

จริงๆ แล้ว ในอุดมคติ เราต้องการให้ห้องแคร้ง มีช่องว่างแค่เพียงเท่าช่วงชักใต้กระโปรงลูกสูบเท่านั้นเอง ซึ่งมีประิมาตรประมาณ 150 cc. ในรถ KR

ที่ปริมาตรนี้ เราจะสามารถประจุไอดีเข้าสู่กระบอกสูบได้สูงที่สุด คือใกล้เคียง 150 cc. อย่างมากที่สุด หรือเรียกง่ายๆ ว่าหายใจเต็มปอดนั่นเอง

แต่ในสภาพความเป็นจริงนั้น เครื่องที่เราผลิตใช้งาน ยังไงก็ต้องมีประมาตรส่วนเกินเกิดขึ้น เนื่องจากอุปกรณ์ต่างๆ ในห้องข้อเหวี่ยง ไม่ว่าจะออกแบบยังไงก็ต้องเกิดพื้นที่ให้อากาศเข้าไปแอบอาศัยทั้งสิ้น

ไม่ว่าจะเป็นร่องลูกปืน ร่องเว้าก้าน ระยะเคลียร์แรนส์ของข้อเหวี่ยงกับแคร้งกลาง หรือแม้แต่รูสลักก้านที่เจาะรูเพื่อลดน้ำหนักในบางรุ่น การเจาะ ก็ทำให้เกิดพื้นที่ว่างอันไม่พึงประสงค์เหมือนกัน

เหล่านี้ ทำให้รถในความเป็นจริง หายใจไม่เต็มปอดนัก เนื่องจากมีห้องกว้างๆ ให้อากาศไปยืดหยุ่นขณะที่ควรโดนกวาดไล่ขึ้นสูงกระบอกสูบ

เราจึงอุดช่องว่างเหล่านี้ เท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อลดพื้นที่ว่าง อันไม่พึงประสงค์ เพื่อให้เครื่องลูกเดิม หายใจได้เต็มปอดมากขึ้น ใกล้เคียงกับเครื่องในอุดมคติเข้าไปอีกหน่อย

เมื่อทราบเช่นนั้นแล้ว ก็ลองมาดูว่าเราจะเติมเต็มช่องว่างไร้ประโยชน์พวกนั้นตรงไหนก่อนดี

พอเปิดเครื่องออกมา ทุกคนก็จะเจอช่องเว้าแหว่งบนข้อเหวี่ยง ก็เล่นมันตรงนั้นแหล่ะ อุดที่เดียวลดไปได้หลายซีซี

เกริ่นไปถึงตรงนี้ สงสัยกันมั้ย ว่าทำไมข้อเหวี่ยงต้องแหว่ง แหว่งทำไม?

อุดมคติแล้ว (อีกแล้ว) เราอยากได้เครืื่องยนต์ลูกสูบ ที่ลูกสูบและก้านสูบไร้น้ำหนัก งงมั้ยครับ?

แรงที่ทำให้รถวิ่ง แรงที่ส่งไปปั่นลูกล้อ เราต้องการแรงหมุนในเพลานะครับ ไม่ใช่แรงเหวี่ยง

แรงเหวี่ยง ที่เกิดขึ้นแบบไม่สมดุล ไม่มีประโยชน์ ไม่ทำให้ล้อหมุน แถมสะเทือนไข่อีกต่างหาก

ดังนั้นเราจึงอยากได้ลูกสูบที่ไร้น้ำหนัก ไร้มวล เพื่อให้ข้อเหวี่ยงสามารถออกแบบได้กลมกลึง และหมุนได้อย่างสมดุลไร้อย่างแรงสะเทือน เพื่อส่งแรงหมุนในเพลาไปสู่ลูกล้อโดยไม่มีการสูญเสียในแนวข้าง

กลับมาสู่ความเป็นจริง ใครมันจะไปออกแบบลูกสูบ ก้านสูบที่ทั้งทนร้อน ทนทานแรงบิด โดยไม่มีน้ำหนักได้ล่ะ?

พอไิ้อ้ลูกสูบที่ยื่นออกมาจากแกนข้อเหวี่ยงมันจำเป็นต้องมีน้ำหนัก และเสียสมดุล

ทำให้รถสูบเดียว ต้องเฉือนมวลของข้อเหวี่ยงในด้านที่มีลูกสูบเกาะอยู่ ในปริมาณเท่ากับน้ำหนักข้อลูกสูบ + กับก้านสูบชุดนั้น

เพื่อทำให้เครื่อง สามารถทำงานได้ อย่างมีสมดุลทั้งๆ ที่มีน้ำหนักของก้านและลูกสูบมาเกี่ยวข้อง

ดังนั้น การถ่วง ปาด เจาะใดๆ ที่ทำให้สมดุลน้ำหนักของข้อเหวี่ยงชุดนั้นเสียไป เป็นเรื่องที่เปล่าประโยชน์ครับ

มาทีมีเฮ...!อยากกดไลค์ให้พันครั้ง กดให้ก่อน1จึ๊ก..!

[max!]

อุดข้อมีข้อดีอยู่ตรงที่ลดการสูญเสียในจังหวะประจุไอดีครับ

เนื่องจาก อย่างที่ทราบว่า อากาศนั้น เป็นของไหลที่สามารถบีบอัดได้

ยิ่งของไหลที่สามารถบีบอัดได้ มีปริมาตรให้อาศัยมากเท่าไหร่ ยิ่งมีโอกาศให้เกิดความยืดหยุน ในจังหวะที่เราผลักดันมากเท่านั้น

เราจึงพยายามให้ห้องพักของอากาศในห้องแคร้ง เล็กที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ครับ

จริงๆ แล้ว ในอุดมคติ เราต้องการให้ห้องแคร้ง มีช่องว่างแค่เพียงเท่าช่วงชักใต้กระโปรงลูกสูบเท่านั้นเอง ซึ่งมีประิมาตรประมาณ 150 cc. ในรถ KR

ที่ปริมาตรนี้ เราจะสามารถประจุไอดีเข้าสู่กระบอกสูบได้สูงที่สุด คือใกล้เคียง 150 cc. อย่างมากที่สุด หรือเรียกง่ายๆ ว่าหายใจเต็มปอดนั่นเอง

แต่ในสภาพความเป็นจริงนั้น เครื่องที่เราผลิตใช้งาน ยังไงก็ต้องมีประมาตรส่วนเกินเกิดขึ้น เนื่องจากอุปกรณ์ต่างๆ ในห้องข้อเหวี่ยง ไม่ว่าจะออกแบบยังไงก็ต้องเกิดพื้นที่ให้อากาศเข้าไปแอบอาศัยทั้งสิ้น

ไม่ว่าจะเป็นร่องลูกปืน ร่องเว้าก้าน ระยะเคลียร์แรนส์ของข้อเหวี่ยงกับแคร้งกลาง หรือแม้แต่รูสลักก้านที่เจาะรูเพื่อลดน้ำหนักในบางรุ่น การเจาะ ก็ทำให้เกิดพื้นที่ว่างอันไม่พึงประสงค์เหมือนกัน

เหล่านี้ ทำให้รถในความเป็นจริง หายใจไม่เต็มปอดนัก เนื่องจากมีห้องกว้างๆ ให้อากาศไปยืดหยุ่นขณะที่ควรโดนกวาดไล่ขึ้นสูงกระบอกสูบ

เราจึงอุดช่องว่างเหล่านี้ เท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อลดพื้นที่ว่าง อันไม่พึงประสงค์ เพื่อให้เครื่องลูกเดิม หายใจได้เต็มปอดมากขึ้น ใกล้เคียงกับเครื่องในอุดมคติเข้าไปอีกหน่อย

เมื่อทราบเช่นนั้นแล้ว ก็ลองมาดูว่าเราจะเติมเต็มช่องว่างไร้ประโยชน์พวกนั้นตรงไหนก่อนดี

พอเปิดเครื่องออกมา ทุกคนก็จะเจอช่องเว้าแหว่งบนข้อเหวี่ยง ก็เล่นมันตรงนั้นแหล่ะ อุดที่เดียวลดไปได้หลายซีซี

เกริ่นไปถึงตรงนี้ สงสัยกันมั้ย ว่าทำไมข้อเหวี่ยงต้องแหว่ง แหว่งทำไม?

อุดมคติแล้ว (อีกแล้ว) เราอยากได้เครืื่องยนต์ลูกสูบ ที่ลูกสูบและก้านสูบไร้น้ำหนัก งงมั้ยครับ?

แรงที่ทำให้รถวิ่ง แรงที่ส่งไปปั่นลูกล้อ เราต้องการแรงหมุนในเพลานะครับ ไม่ใช่แรงเหวี่ยง

แรงเหวี่ยง ที่เกิดขึ้นแบบไม่สมดุล ไม่มีประโยชน์ ไม่ทำให้ล้อหมุน แถมสะเทือนไข่อีกต่างหาก

ดังนั้นเราจึงอยากได้ลูกสูบที่ไร้น้ำหนัก ไร้มวล เพื่อให้ข้อเหวี่ยงสามารถออกแบบได้กลมกลึง และหมุนได้อย่างสมดุลไร้อย่างแรงสะเทือน เพื่อส่งแรงหมุนในเพลาไปสู่ลูกล้อโดยไม่มีการสูญเสียในแนวข้าง

กลับมาสู่ความเป็นจริง ใครมันจะไปออกแบบลูกสูบ ก้านสูบที่ทั้งทนร้อน ทนทานแรงบิด โดยไม่มีน้ำหนักได้ล่ะ?

พอไิ้อ้ลูกสูบที่ยื่นออกมาจากแกนข้อเหวี่ยงมันจำเป็นต้องมีน้ำหนัก และเสียสมดุล

ทำให้รถสูบเดียว ต้องเฉือนมวลของข้อเหวี่ยงในด้านที่มีลูกสูบเกาะอยู่ ในปริมาณเท่ากับน้ำหนักข้อลูกสูบ + กับก้านสูบชุดนั้น

เพื่อทำให้เครื่อง สามารถทำงานได้ อย่างมีสมดุลทั้งๆ ที่มีน้ำหนักของก้านและลูกสูบมาเกี่ยวข้อง

ดังนั้น การถ่วง ปาด เจาะใดๆ ที่ทำให้สมดุลน้ำหนักของข้อเหวี่ยงชุดนั้นเสียไป เป็นเรื่องที่เปล่าประโยชน์ครับ

มาทีมีเฮ...!อยากกดไลค์ให้พันครั้ง กดให้ก่อน1จึ๊ก..!

ขอก้อบข้อความหน่อยนะครับ +1ครับ

[อู๋ ลำพูน]

อุดข้อมีข้อดีอยู่ตรงที่ลดการสูญเสียในจังหวะประจุไอดีครับ

เนื่องจาก อย่างที่ทราบว่า อากาศนั้น เป็นของไหลที่สามารถบีบอัดได้

ยิ่งของไหลที่สามารถบีบอัดได้ มีปริมาตรให้อาศัยมากเท่าไหร่ ยิ่งมีโอกาศให้เกิดความยืดหยุน ในจังหวะที่เราผลักดันมากเท่านั้น

เราจึงพยายามให้ห้องพักของอากาศในห้องแคร้ง เล็กที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ครับ

จริงๆ แล้ว ในอุดมคติ เราต้องการให้ห้องแคร้ง มีช่องว่างแค่เพียงเท่าช่วงชักใต้กระโปรงลูกสูบเท่านั้นเอง ซึ่งมีประิมาตรประมาณ 150 cc. ในรถ KR

ที่ปริมาตรนี้ เราจะสามารถประจุไอดีเข้าสู่กระบอกสูบได้สูงที่สุด คือใกล้เคียง 150 cc. อย่างมากที่สุด หรือเรียกง่ายๆ ว่าหายใจเต็มปอดนั่นเอง

แต่ในสภาพความเป็นจริงนั้น เครื่องที่เราผลิตใช้งาน ยังไงก็ต้องมีประมาตรส่วนเกินเกิดขึ้น เนื่องจากอุปกรณ์ต่างๆ ในห้องข้อเหวี่ยง ไม่ว่าจะออกแบบยังไงก็ต้องเกิดพื้นที่ให้อากาศเข้าไปแอบอาศัยทั้งสิ้น

ไม่ว่าจะเป็นร่องลูกปืน ร่องเว้าก้าน ระยะเคลียร์แรนส์ของข้อเหวี่ยงกับแคร้งกลาง หรือแม้แต่รูสลักก้านที่เจาะรูเพื่อลดน้ำหนักในบางรุ่น การเจาะ ก็ทำให้เกิดพื้นที่ว่างอันไม่พึงประสงค์เหมือนกัน

เหล่านี้ ทำให้รถในความเป็นจริง หายใจไม่เต็มปอดนัก เนื่องจากมีห้องกว้างๆ ให้อากาศไปยืดหยุ่นขณะที่ควรโดนกวาดไล่ขึ้นสูงกระบอกสูบ

เราจึงอุดช่องว่างเหล่านี้ เท่าที่จะเป็นไปได้ เพื่อลดพื้นที่ว่าง อันไม่พึงประสงค์ เพื่อให้เครื่องลูกเดิม หายใจได้เต็มปอดมากขึ้น ใกล้เคียงกับเครื่องในอุดมคติเข้าไปอีกหน่อย

ถ้าเปนอย่างนี้แล้วสิ่งที่ผมร่ำเรียนศึกษามาทั้งหมดก้เปนเรื่องที่ไม่ถูกต้อง และผิดพลาดเกินที่จะให้อภัยตัวเองอย่างนี้แล้วคงต้องเผาตำหรับตำราที่เก็บสะสมใว้ในตู้ทิ้งทั้งหมดเลยสิ  เอาละคุณแม่บ้านของผมคงจะดีใจกับการจัดบ้านจัดห้องผมได้ง่ายขึ้นโล่งหูโล่งตาอีกโข  เอ้าแม่มึงเก็บเทียนที่พ่อนั่งไปทิ้งด้วยกันเลย   ....ขออภัย พ่อไม่เข้าใจตุ้ม

[ปุ๊_ทาลิ]

ความคิดเห็นไม่ตรงกัน การแข่งขัน น่าจะเกิดขึ้นนะ อิอิ

[jakkarin]

การลดปริมาตรในห้องข้อเหวี่ยงมันสามารถทำให้การใหลของไอดีไปยังห้องเผาใหม่เร็วขึ้น แต่ก็ต้องยอมแลกกับอุณหภูมิที่สูงขึ้นของไอดี
 ปล.การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิในห้องเผาใหม้เพียงแค่1/2องศา มันส่งผลร้ายแรงกับแรงม้าที่ผลิตได้
            มารบูรพา
 

...แล้วตามที่พี่ข้างบนว่าหละครับ อากาศถ้ามีความดันที่เพิ่มขึ้น ปริมาตรลดลง ความร้อนก็จะสูงตาม แล้วมันจะส่งผลร้ายกับแรงม้าที่ผลิตได้ ยังไงครับ :-*

ความคิดเห็นไม่ตรงกัน การแข่งขัน น่าจะเกิดขึ้นนะ อิอิ  

:D     :D      :D

[อู๋ ลำพูน]

ความคิดเห็นไม่ตรงกัน การแข่งขัน น่าจะเกิดขึ้นนะ อิอิ

ไม่กล้าแข่งกับใครและอะไรทั้งนั้นครับใจฝ่อไปหลายปีแล้ว ไม่เหลือแล้วหมดแล้วทุกสิ่งทุกอย่าง  ไม่ทันแล้วด้วย หมด หมดกันคราวนี้ แม่มึงเผาของพ่อจริงๆเหรอนิ

[อู๋ ลำพูน]

เมื่อทราบเช่นนั้นแล้ว ก็ลองมาดูว่าเราจะเติมเต็มช่องว่างไร้ประโยชน์พวกนั้นตรงไหนก่อนดี

พอเปิดเครื่องออกมา ทุกคนก็จะเจอช่องเว้าแหว่งบนข้อเหวี่ยง ก็เล่นมันตรงนั้นแหล่ะ อุดที่เดียวลดไปได้หลายซีซี

เกริ่นไปถึงตรงนี้ สงสัยกันมั้ย ว่าทำไมข้อเหวี่ยงต้องแหว่ง แหว่งทำไม?

อุดมคติแล้ว (อีกแล้ว) เราอยากได้เครืื่องยนต์ลูกสูบ ที่ลูกสูบและก้านสูบไร้น้ำหนัก งงมั้ยครับ?

แรงที่ทำให้รถวิ่ง แรงที่ส่งไปปั่นลูกล้อ เราต้องการแรงหมุนในเพลานะครับ ไม่ใช่แรงเหวี่ยง

แรงเหวี่ยง ที่เกิดขึ้นแบบไม่สมดุล ไม่มีประโยชน์ ไม่ทำให้ล้อหมุน แถมสะเทือนไข่อีกต่างหาก

ดังนั้นเราจึงอยากได้ลูกสูบที่ไร้น้ำหนัก ไร้มวล เพื่อให้ข้อเหวี่ยงสามารถออกแบบได้กลมกลึง และหมุนได้อย่างสมดุลไร้อย่างแรงสะเทือน เพื่อส่งแรงหมุนในเพลาไปสู่ลูกล้อโดยไม่มีการสูญเสียในแนวข้าง

กลับมาสู่ความเป็นจริง ใครมันจะไปออกแบบลูกสูบ ก้านสูบที่ทั้งทนร้อน ทนทานแรงบิด โดยไม่มีน้ำหนักได้ล่ะ?

พอไิ้อ้ลูกสูบที่ยื่นออกมาจากแกนข้อเหวี่ยงมันจำเป็นต้องมีน้ำหนัก และเสียสมดุล

ทำให้รถสูบเดียว ต้องเฉือนมวลของข้อเหวี่ยงในด้านที่มีลูกสูบเกาะอยู่ ในปริมาณเท่ากับน้ำหนักข้อลูกสูบ + กับก้านสูบชุดนั้น

เพื่อทำให้เครื่อง สามารถทำงานได้ อย่างมีสมดุลทั้งๆ ที่มีน้ำหนักของก้านและลูกสูบมาเกี่ยวข้อง

ดังนั้น การถ่วง ปาด เจาะใดๆ ที่ทำให้สมดุลน้ำหนักของข้อเหวี่ยงชุดนั้นเสียไป เป็นเรื่องที่เปล่าประโยชน์ครับ

ในขณะที่ลูกสูบกำลังเลื่อนขึ้นข้างบนนั้น ภายใต้ลูกสูบและห้องแคร้งนั้นจะเริ่มเปลี่ยนสถานะห้องที่ส่งไอดีขึ้นบรรจุยังห้องเผาใหม้เป็นห้องศูนยากาศเข้ามาเก็บใว้ในห้องแคร้งจนลูกสูบขึ้นไปจนถึงจุดสูงสุดTDC. ....ถ้าปริมาตรห้องแคร้งมีน้อยกว่าที่ทางโรงงานออกแบบมาหรือให้มา(ผมหมายถึงมีการจงใจที่จะลดปริมาตรห้องแคร้งดังที่กล่าวมาทั้งหมด) คุณก้ได้ลดปริมาตรการจัดเก็บไอดีและแรงดูดที่จะใช้ในรอบต่อไปของ
เครื่องยนต์ด้วย  นั่นก้ส่งผลให้อุณหภูมิเครื่องยนต์สูงขึ้นตามมาอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ ตามที่ มารบูรพากล่าวเอาไว้  ......แต่แล้วทำไมเวลาทำเครื่องออกมาแล้วทดลองวิ่งดูทำไมทำเวลาดีละ  ..
-ก็ น.น.ตัวรถมันหายไปเท่าไรละที่ลื้อออกมานะ ครานี้ทดลองเก็บยัดใส่เข้าที่เดิมให้ครบเหมือนเดิม(ที่ไม่เกี่ยวกับเครื่องที่ทำนะ)แล้ววิ่งดู  คำตอบมันจะบอกว่าคุณเล่นแบบเทหมดตักแล้วครับ

[icHi]

จริงครับ ที่เครื่องสองจังหวะจำเป็นต้องมีการเก็บไอดีไว้ในห้องข้อเหวี่ยงเพื่อประจุในจังหวะถัดไป

แต่อย่างที่ผมกล่าว ค่าที่ดีที่สุดคือ ปริมาตรเท่ากับความจุกระบอกสูบรถคันนั้นครับ รถ 150 เก็บไว้ 150 ซีซีพอ นั่นเท่ากับตัดปริมาตรของห้องข้อเหวี่ยงออกไปทั้งหมดเลยครับ

เก็บน้อยกว่า 150 ซีซีก็ไม่ได้ครับ เพราะ เหนือลูกสูบชักได้ 150 ซีซี ใต้ลูกสูบก็ชักไอดีมาเก็บไว้ได้ปริมาตรเท่าๆ กัน (ถ้าไม่นับความเฉื่อยของการเคลื่อนที่ของไหลในรอบสูง ที่ทำให้ประสิทธิภาพการหายใจของเครื่องลดลงแปรผันตามความเร็วของลูกสูบ)

เยอะกว่านั้น ประสิทธิภาพการประจุในรอบถัดไปลดลงครับ เนื่องจากคุณสมบัติการบีบอัดได้ของของไหล

เบสิกอีกอย่างคือ "ลดปริมาณไอดี" ไม่ได้ทำให้ Fuel Ratio ลดลง ดังนั้น เครื่องไม่ร้อนขึ้นหรอกครับ

ลดปริมาณไอดี เราทำกันบ่อยๆ อยู่แล้วทุกวัน คือการถอนคันเร่ง (De-Acceleration) ไงละครับ

[HS7QBT]

คิดถึงหนุ่มเมืองจันฮิของผมจัง มัวแต่ทำธุรกิจ ไม่มาเอนจอยกับน้อง ๆ บ้างเลย

คำถามครับ ?  แล้วอุดรูที่ข้อ เป็นผลดีหรือผลร้ายครับ

[อู๋ ลำพูน]

ถ้าปริมาตรห้องแคร้งมีปริมาตรลดลงจากการ แปะ ปะ โปะ แล้ว  เสื้อสูบก็ได้รับการโมดิฟายพอร์ทไอดี/ไอเสียที่สูงขึ้นจากเดิมนั่นหมายถึงเวลาการเปิด/ปิดพอร์ทเร็วขึ้น นานขั้นกว่าเดิม อะไรๆที่ยังไม่ได้ใช้ และอะไรที่ยังใช้ไม่หมดมันจะพรั่งพรูออกมาทางพอร์ทไอเสียกันยกใหญ่ในขณะที่การตุนไอดีภายในแคร้งมีน้อยกว่าปกติ  แล้วอะไรทั้งหมดมันจะใช้พออย่างไรในรอบสูงๆ ยาวๆ  หรือเอาแค่แว๊ปเดียว ...ยุดสมัยนี้ไม่ค่อยมีคนเอาเครื่องยนต์โรตารี่มาทำมาแต่ง อาจจะเป็นเพราะหาของยาก แต่ยุคก่อนนั้นหาเครื่องยนต์แคร้งเคสรีดวาล์วเหมือนสมัยนี้ยากสักหน่อย สมัยก่อนการจัดการไอดีเข้าสู่ห้องแคร้งจะละเลยไม่ได้จะแต่งแม้กระทั่งแผ่นโรตารี่และมีชุดคิทแผ่นโรตารี่มาขายด้วย สมัยนั้นเซียนหลายๆสำนักเรียกว่าเตรียมช่วงล่างมาดี ก้จะได้เปรียบ เล่นท่อ เล่นเสื้อเล่นฝา หนักๆกว้างๆได้ ยังไงก้ไม่หมดหน้าตัก วิ่งอัดรอบกันเปนกิโล บางตัวทำรอบมาเร็วก้านขาดเครื่องกระจาย มีให้ดูชมประจำ  ว่ากันพังเปนแถบๆครับเพราะเค้าเลือกได้นั่นเอง

[icHi]

การอุดเป็นผลดี ถ้า

วัสดุที่นำมาอุดมีน้ำหนัีกเบาและไม่ทำให้สมดุลของชุดข้อเหวี่ยง-ก้านสูบ-ลูกสูบ เสียไปจากเดิมมากเกินไปครับ

การอุดเพิ่มเติมทำโดยผู้ชำนาญการ มีความแน่นหนาเพียงพอ เพราะถ้่าวัสดุอุดหลุดออกมาในรอบสูงๆ.....น่ากลัวครับ

ข้อเดิมเอามาอุด ควรระวังเรื่องน้ำหนักของวัสดุอุดที่เพิ่มเข้าไปจะทำให้ข้อฝั่งก้านสูบเพี้ยนไปได้ครับ

ทำให้เกิดแรงเหวี่ยงแนวข้างเกิดเป็นอาการสั่นและสูญเสียแรงกลได้ครับ

ตามกฏทรงพลังงานที่ว่า "พลังงานไม่สามารถเกิดขึ้นใหม่หรือถูกทำลายไปได้"

นั่นหมายความว่า แรงสั่นสะเทือนที่ออกจากเครื่องถ้าเราไปอุดข้อเหวี่ยงมาไม่เหมาะสม

คือการรั่วไหลของพลังงานจุดระเบิดที่น่าเสียดายครับ

[jakkarin]

..สองจังหวะ ติดเทอร์โบ >:(

[max!]

ดันที่ครับ