เทคนิคการเข้าโค้ง

[MoD_SeR]

บทความดีๆจาก สตรอมคลับ ครับ http://www.stormclub.com/

เพื่อเราพูดถึง ท่วงท่าในการขับขี่ ก็หมายถึงการจัดร่างกาย ให้เหมาะกับสภาพของการขับขี่ เช่นเดียวกับกีฬาอื่น มักจะมีท่าเตรียมตัวเช่นการฟอร์มของการว่ายน้ำหรือท่าจรดของการวิ่ง 400 เมตร การขี่รถมอเตอร์ไซค์ว่าไปแล้วก็เป็นกีฬาชนิดหนึ่ง หากจัดท่าทางระหว่างขับขี่ได้เหมาะสม จะช่วยให้ ได้ประสิทธิภาพสูงสุดในการควบคุมรถ ซึ่งหมายถึงว่าสามารถลดโอกาส"เสี่ยง"ต่ออุบัติเหตุจาก การหย่อนสมรรถะภาพในการขับขี่ลงไปได้ (อุบัติเหตุจากมอเตอร์ไซค์กว่า 40 เปอร์เซ็นมาจาก การไม่สามารถควบคุมรถได้อย่างที่ควรจะเป็น พูดอีกแง่ก็คือเจ็บตัวเพราะทักษะ และสภาพร่างกายไม่พร้อม)
ท่าขับขี่มาตรฐาน
ในหลักสูตรการขับขี่ เราแบ่งท่าทางการขับขี่ออกเป็น 4 แบบ คือ

Lean with posture (หรือเรียกสั้นๆว่า "ลีนวิท")
Lean in posture ("ลีนอิน")
Lean out posture ("ลีนเอ้าท์")
Hang On ("แฮ้งค์ ออน")
จากท่าขับขี่ทั้ง 4 ถ้าแบ่งตามการใช้งานก็จะเหลือ 2 แบบใหญ่คือ

ท่าขับขี่ปกติ (ลีนอิน)
ท่าขับขี่ในโค้ง (ลีนอิน , ลีนอิน ,ลีนเอ้าท์ , แฮงค์ออน)
ในบทนจะกล่าวถึงเฉพาะ ท่าขับขี่แบบ ( ที่ 1 ) หรือท่าขับขี่แบบปกติ ส่วนในแบบที่ 2 จะขอไปกล่าวถึงอีกครั้งในเรื่องในบทที่ 4 (การเข้าโค้ง)

Lean with posture
ประการแรก คุณต้องให้คุณรู้ความแตกต่างระหว่างท่านี้กับ ท่าขับขี่ที่เคยชิน คุณสามารถทดลองจัดท่าลีนวิทได้ถูกต้องง่ายๆ ด้วยขั้นตอนดังนี้

ขึ้นไปยืนตรงบนพักเท้า โดยให้พักเท้าทั้งสองข้างอยู่กลางฝ่าเท้า และปลายเท้าชี้ไปด้านหน้า เอาท่อนขาด้านในหนีบข้างรถหรือถังน้ำมันเอาไว้ให้กระชับ
.ย่อตัวลงช้าๆนั่งลงบนเบาะ ถ้าหากรถไม่ใช่กระเทยหรือรถครอบครัว ตั้งแต่ตอนยืนและย่อตัวลงมานั่ง ท่อนขาจะต้องหนีบถังน้ำมันอยู่ตลอดเวลา
เอื้อมมีจับแฮนด์ สายตามองขนานพื้น หน้าไม่ก้มเมื่อนั่งลงแล้วเอื้อมมือไปจับแฮนด์ จากนั้นลองเช็คส่วนต่างๆว่าเป็นไปอย่างนี้หรือไม่
สายตา และศรีษะ
โดยปรกติผู้ขับขี่มอเตอร์ส่วนใหญ่จะเพ่งสายตามองข้างหน้าไม่เกิน 50 เมตร เพราะมักจะก้มศรีษะ หรือลดระดับสายตาโดยไม่รู้ตัว วิธีแก้ตรงนี้ก็คือการบังคับให้ตัวคุณมองระดับสายตา ไม่ก้มศรีษะ ยิ่งมองไกลขึ้นเท่าไหร่ คุณก็ยิ่งมีเวลาตัดสินใจต่อเหตุการณ์ข้างหน้าได้รอบคอบมากขั้น นอกจากนี้ทักษะการขับขี่ในระดับสูง อย่างเช่นการเข้าโค้ง สายตาสำคัญต่อการกำหนดไลน์เข้าโค้ง

ไหล่ หลังท่อนบน-คอ
ที่พบบ่อยมาก คือบางคนมักจะแอ่นหลัง ด้วยการยกไหล่บริเวณไหปลาร้า ให้สูง หรือแอ่นหลังต่อเนื่องมาจากแนวตะโพก ทางที่ดีที่สุดให้คุณ"ปลดล๊อก"จุดที่มีปัญหาออกให้หมดด้วยการ เอามือกลับมาวางที่ถังน้ำมันแล้วลดข้อศอกลง จำความรู้สึกขณะนั้นเอาไว้ แล้วเลื่อนมือขึ้นมาจำแฮนด์ไหมอีกครั้ง จะช่วยให้คุณรู้สึกดีขึ้น

ท่อนแขน,ข้อศอก
แบบเดียวกับหัวไหลและอกท่อนบน ปัญหาประจำคือการ เกร็งท่อนแขน หรือปล่อยท่อนแขนให้ตึง จุดนี้อันตรายครับ การล๊อกท่อนแขนให้เป็นเส้นตรงแบบเกร็ง จะทำให้การคุมรถของมีความคล่องตัวน้อยลง ถ้าคุณเป็นแบบนี้ ลองแก้ง่ายๆ เลย คือถ้าหากหน้าจอคอมพิวเตอร์ของอยู่ในระดับหน้าอก ให้ลองเอายืนท่อนแขนเอานิ้วโป้ง มาแตะที่ขอบมอนิเตอร์พร้อมกันทั้งสองข้าง จากนั้นเอียงนิ้วโป้งทั้งคู่ชี้ 45 องศาเข้าด้านใน แล้วค่อยๆดึงแขนเข้ามา จนได้ระยะระหว่างหน้าจอกับ หน้าของคุณเอง คุณจะเห็นว่า ในระยะนี้ท่อนแขนของคุณจะสบายที่สุด นั้นแหละ จำความรู้สึกไว้ครับ เวลาจับแฮนด์ก็แบบเดียวกัน

มือ และข้อมือ
มือ และข้อมือ ที่ห้ามเด็ดขาดคือ การเอาสันมือวางบนแฮนด์โดยเอานิ้วโป้งล๊อกใต้ปะกับแฮนด์

ตะโพก
ตะโพก ควรเลื่อนเข้ามาให้ถังน้ำมัน หัวเข่าและท่อนขาส่วนล่าง ส่วนนี้สำคัญอยู่ที่ การโน้มลำตัวมาข้างหน้า แต่ไม่ใช่แอ่นหลัง

หัวเข่าและต้นขา
เข่าต้องหนีบถังให้กระชับ (แต่ไม่เกร็งจนปวด) การออกแรงหนีบขอให้ออกแรงจากต้นขาด้านใน

เท้าและข้อเท้า
เท้าและข้อเท้า ให้เท้าวางกลางพักเท้า ปลายเท้าทั้งคู่ว่างเหนือคันเกียร์ และคันเบรกตลอดเวลา ปลายเท้าอย่ากางออกจากตัวรถ ให้วางขนานไปด้านหน้าเท่านั้น

ปัญหาที่พบและการแก้ไข
หลายๆท่านอาจเกิดปัญหาระหว่างการทดลองปรับท่าขับขี่ใหม่เช่น ไม่สามารถวางปลายเท้าเหนือคันเกียร์ได้ หรือพอวางแล้วมันมีอาการเมื่อยขาแบบสุดๆ หรือยังรู้สึกว่า ข้อมืออยู่ในมุมไม่เหมาะสม ไม่ว่าจะจัดอย่างไรก็แล้วแต่ ความรู้สึกเหล่านั้นเป็นเรื่องปรกติ ซึ่งอาจมีสาเหตุมาจากหลายๆ กรณีเช่นเกิดจากอุปกรณ์บางบนตัวรถไม่อยู่ในมุมหรือระดับที่เหมาะสมต่อการขับขี่ของคุณ ซึ่งเราจะต้องมาปรับมันอีกที จุดที่มักพบปัญหา และต้องแก้ไขเสมอๆคือ

1.มุมของคันเบรกหน้า และมือครัชต์
มุมของคันเบรกหน้า และมือครัชต์ ไม่ได้ระดับเท่ากัน ก้านคลัตช์ ก้านเบรกที่มีมุมต่ำหรือสูงเกินไป จะส่งผลให้กล้ามเนื้อต้องทำงานมากเกินความจำเป็น การแก้ไข... ให้คุณลองปรับระดับมันใหม่ โดยนับระดับมือเบรกและครัชต์ขนานพื้นเป็น 0 องศา(ดูจากจุดยึดมือเบรกและครัชต์เป็นหลัก แล้วปรับมุมลดลงไป 5 องศา หรือไม่เกิน 10 ถ้ายังไม่เหมาะมือก็ปรับตามใจชอบในขั้นสุดท้าย

2.ระดับของคันเกียร์ และคันเบรกหลัง
ระดับของคันเกียร์ และคันเบรกหลัง ไม่เหมาะสมกับมุมของข้อเท้า เป็นปัญหาหลักที่ทำให้ให้คุณไม่สามารถวางปลายเท้าเหนือคันเกียร์คันเบรกได้อย่างสะดวก คุณจำเป็นต้องแก้ไขให้เหมาะกับลักษณะมุมปลายและท่อนขาช่วงล่างด้วย โดยเฉพาะฝั่งคันเบรกหลังหากคุณปรับตั้งเอาไว้สูงเกินไป ปลายเท้าคุณอาจจะแตะเบรกหลังไว้ตลอดโดยไม่รู้ตัว หรือฝั่งคันเกียร์ ถ้าหากวางมุมไม่เหมาะสม การลดเกียร์จะทำได้ช้ากว่าปรกติ เนื่องจาก ระบบประสาทอัติโนมัติจะถูกขัดขวางจากกล้ามเนื้อที่เกร็งอยู่ตลอดเวลา

3.การตกแต่งรถแบบ แหกคอก ก็เป็นปัญหา
การตกแต่งรถแบบ แหกคอก ก็เป็นปัญหา เช่นพวกรถโหลดโช้คฯหน้า ปาดเบาะ ยกท้าย ปาดถังน้ำมัน สิ่งเหล่านี้มีผลต่อตำแหน่งการขับขี่ทั้งสิ้น ถ้ารถคุณเป็นประเภทนี้ ขอแนะนำว่า ควรเปลี่ยนรถ หรือปรับทุกอย่างให้กลับมาอยู่ในสภาพเดิมก่อนเอามาฝึกหัด(ข้อหลังนี้ดูท่าจะเป็นไปไม่ได้มั๊งสำหรับนักเล่นบ้านเรา)

[MoD_SeR]

บทที่ 2

Braking

การเบรก จัดเป็นทักษะพื้นที่สำคัญต่อการพัฒนาการขับขี่มากที่สุด เพราะหลังจากตอนนี้เป็นต้นไป ทักษะการเบรกจะเข้าไปแทรกตัวอยู่ในทักษะอื่นๆ มากบ้างน้อยบ้าง ไม่ว่าจะเป็น การเข้าโค้งทุกระดับฝีมือ รวมไปถึง"ทริก"หรือเทคนิคพิเศษอื่นๆ ประเด็นนจะกล่าวต่อในภายหลัง หรือหากคุณเคยชมการแข่งขันมอเตอร์ไซค์มาบ้าง คงเคยเห็นการเสียบการแซง หรือแม้แต่การเข้าโค้งที่รุนแรง สิ่งเหล่านี้ เกิดจากความสามารถควบคุมเบรกที่ดีเยี่ยม และเป็นความสัมพันธ์กันโดยตรง ถ้าหากระยะเบรกแม่นการกำหนดไลน์ เข้าโค้งก็แม่นยำ ให้ภาพการเสียบแซงจึงออกมาสุดมันอย่างที่เห็นในทีวี......

สำคัญที่เบรกหน้า ไม่ใช่หลัง
สิ่งที่คุณต้องจำไว้เสมอ คือการเบรกที่ดี สำคัญที่การใช้เบรกหน้าเป็นหลัก "ไม่ใช่"เบรกหลังอย่างที่หลายๆท่านเข้าใจ จากประสบการณ์ที่ผมเห็นนักบิดบ้านเรา 80 เปอร์เซ็นเข้าใจเรื่องการใช้เบรกผิดมากๆ

ผมเองไม่ทราบว่าค่านิยมการใช้เบรกหลัง มีมาตั้งแต่ยุคไหน แต่จะบอกย้ำอีกครั้งว่าเป็นความเข้าใจ" ผิด" และเป็นภัยร้ายแรงกับการขี่มอเตอร์ไซค์มากๆ เพื่อให้เข้าใจ ผมขออธิบายด้วยตัวอย่างให้คุณเห็นง่ายๆละกันครับ ให้คุณลองหาแก้วน้ำมาสักใบ ใส่น้ำไว้ครึ่งแก้ว วางบนโต๊ะแล้วพลักให้มันเลื่อนไปด้วยมือขวา เข้าหามือมือซ้าย ขณะที่แก้วเคลื่อนที่ จนกระทั้งหยุด ลองสังเกตุระดับน้ำในแก้วดู ตอนเริ่มต้นพลักน้ำทั้งหมดจะไปกองอยู่ด้านมือขวา(หรือด้านหลังแก้ว) แต่พอแก้วชนมือซ้าย ระดับน้ำก็จะไปกองอยู่ด้านหน้าแก้ว ก่อนจะกลับมาทรงตัว ที่ระดับเดิม จากตัวอย่าง ยิ่งคุณพลักแก้วแรงและเร็วขึ้นเท่าไหร่ เมื่อมันกระทบกับมือซ้าย น้ำก็จะไหลมากองด้านหน้ามากขึ้นเท่านั้น จนบางครั้งอาจกระเด็นออกมานอกแก้ว แบบเดียวกับรถคันเก่งของคุณครับ ถ้าคุณขับขี่รถออกตัวเร็วๆ จะมีแรงดึงให้คุณหงายหลัง แต่พอเบรก แรงดังกล่าวจะเปลี่ยนเป็นพลักให้หน้าคุณทิ่ม ไอ้เจ้าแรงที่ว่านี้ก็คือ แรงเฉื่อยครับ

คุณคงสงสัยละซิครับว่า แล้วไอ้แรงเฉื่อยเนี่ยมันมาเกี่ยวอะไรกับ เบรกหน้า หรือเบรกหลังล่ะ อืมมม์... นั่นล่ะครับตัวการเลย เรื่องของเรื่อง ไอ้แรงที่ว่านี้จะไปเกี่ยวข้องกับศูนย์ถ่วงของรถละตัวคุณ

ถ้าคุณนึกภาพอาการหน้าทิ่มที่เกิดเวลาใช้เบรกได้ นั้นเป็นตัวอย่างที่ดี ...เมื่อคุณเริ่มแตะเบรกน้ำหนักตัวของคุณและรถ พยายามจะวิ่งต่อไปข้างหน้า แรงเฉื่อยที่มีอยู่จะย้ายน้ำหนักรวมของรถจะไปตกที่ล้อหน้า ยิ่งเบรกแรงมาเท่าใดน้ำหนักที่ตกลงที่ล้อหน้าก็ยิ่งมากตาม สิ่งที่ได้ตามมาคือ แรงเสียดทานระหว่างยางกับผิดถนนก็จะมากขึ้น ตรงข้ามกับล้อหลัง บางครั้งแทบจะไม่เหลือน้ำหนักกดเลย ดังนั้นโดยหลักง่ายๆเมื่อเราเบรกจงจำไว้ว่า "เราใช้เบรกหน้าเพื่อเบรกน้ำหนักส่วนใหญ่ของรถ แต่เบรกหลังจะใช้เพื่อรักษาสมดุล และลดความเร็วของน้ำหนักส่วนท้ายเท่านั้น"

ปรับน้ำหนักการใช้เบรกหน้า และหลังใหม่
จริงๆเขามีการวิจัยเหมือนกันครับว่า การให้น้ำหนักเบรกหน้า และหลังควรจะเป็นสัดส่วนเท่าไหร่ แต่คนขี่รถไม่มีใครมานั่งจำแน่นอน ดังนั้นในเบื้องต้นโรงงานจึงทำการกำหนดสัดส่วนมาให้แล้ว ด้วยประสิทธิภาพของการเบรก ตรงนี้เห็นชัดครับ หากรถคุณใช้ระบบเบรกแบบดิสก์เบรก โดยเฉพาะพวก รถสปอร์ต 150 ไปจนถึง Big Bike โรงงานเขาจะให้จานดิสก์เบรกใบโตๆ 1 หรือ 2 ใบ(แล้วแต่รุ่น...) ส่วนเบรกหลังนอกจากจะมีแค่ใบเดียวและเล็กจิ๋วแล้ว แม่ปั๊มเบรกหลังก็เล็กและมีจำนวนลูกสูบปั๊มน้อยกว่า เบรกหน้าเสมอ เมื่อคิดถึงพื้นที่สัมประสิทธิแรงเสียดทางรวม ทั้งหน้าหลังเป็น 100 % ประสิทธิภาพของเบรกหน้าจะมีมากว่าเบรกหลังราว 70-90 % เปอร์เซ็น ส่วนเบรกหลังเทียบประสิทธิภาพรวมทั้งหมด มีแค่ประมาณ 10-30 เปอร์เซ็นเท่านั้น

เราทราบในเบื้องต้นว่าเราจะต้องใช้เบรกหน้า 70-80 และหลัง 10-30 เปอร์เซ็นในสภาพวะปรกติ แต่โดยกายภาพ ระบบเบรกของรถมอเตอร์ไซค์เป็นอิสระจากกัน เปรียบเทียบกับรถยนต์แล้ว เมื่อคุณเหยียบเบรก แต่ละครั้งระบบเบรกจะทำการกระจายน้ำหนักเบรกให้โดยอัตโนมัติทั้ง 4 ล้อ ส่วนมอเตอร์ไซค์ แม้จะมีเพียง 2 ล้อแต่การทำงานของระบบแยกเป็นอิสระจากกันโดยเด็ดขาด สิ่งที่จะประสานการทำงานของเบรกทั้งสองนี้ได้มีเพียง"คนขี่"เท่านั้นเอง

วัดความแตกต่างจากระยะเบรก ด้วยตัวคุณเอง พูดกันเฉยๆ ดูแล้วคงไม่เวิร์ค หรือไม่เห็นภาพชัด ลองนำไปทดลองด้วยตัวคุณเองดีกว่าครับว่า มันเป็นจริงอย่างที่ผมโม้หรือเปล่า เริ่มต้นคุณต้องหาพื้นที่ว่างๆ ยาวสัก 80-90 เมตร เป็นอย่างน้อย จากนั้นหาอุปกรณ์ไกล้ๆ ตัวต่อไปนี้มาประยุกต์ทำเป็นสนามทดสอบครับ

อุปกรณ์ ในการทดลอง
1.ขวดน้ำพลาสติกขนาด 1-1.5 ลิตร ใส่น้ำครึ่งขวดสัก 6-8 ใบ
2.ตลับเมตรที่วัดความยาวได้ประมาณ 5 เมตร
3.ช๊อกเขียนกระดาน สัก 2-3 แท่ง หรือถ้าได้ปูนขาวสักถุงละก็แจ๋ว 4.จากนั้นทำสนามทดสอบดังรูป



การทดลอง....
1.ลองเบรกด้วยวิธีที่คุณเคยชิน เมื่อทำสนามตามผังตัวอย่างเสร็จแล้ว ให้คุณเบรกตามวิธีของคุณที่เคยใช้ปรกติ ให้ได้ระยะทางสั้นที่สุด โดยเริ่มจากเบรกที่ความเร็ว 50 กม.ต่อชม. และกดเบรกเมื่อล้อหน้าคุณวิ่งถึงระหว่างขวดน้ำ (จุด Braking Point) เมื่อรถหยุดสนิทแล้ว ให้จอดวัดระยะจากล้อหน้า ถึงเส้นช๊อกที่ขีดเอาไว้ระหว่าง ขวดน้ำ จดบันทึกไว้ ทำซ้ำอย่างเดิมประมาณ 5 ครั้ง

2.เบรกหลังอย่างเดียว ทำเหมือนกับครั้งแรกแล้วบันทึกระยะอีก 5 รอบ โดยคุณจะทำอย่างไรก็ได้ให้เบรกได้ด้วยระยะทางที่สั้นที่สุด ซึ่งจุดนี้คุณต้องระวังหน่อยนะครับ อย่าให้เบรกรุนแรงจนเกินไป

3.เบรกหน้าอย่างเดียวทำเหมือนข้อที่ผ่านมา

4.ใช้เบรกหน้า และหลังพร้อมกัน โดยเน้นน้ำหนักเบรกหน้า ส่วนเบรกหลังแตะให้เบาๆ โดยขณะเบรกต้องไม่ให้ล้อหลังเกิดอาการล๊อก หลังจากได้ระยะเบรกทั้งหมดแล้ว ให้คุณรวมระยะเบรกแต่ละหัวข้อ เข้าด้วยกันแล้ว หารด้วย 5 คุณจะได้ระยะเบรกแต่ละแบบ 4 ชุด ให้คุณเทียบระยะดูครับ ไม่ว่าคุณจะทำสักกี่รอบ ผลจะออกมาเป็นดังนี้คือ

1.เบรกหลังใช้ระยะเบรกมากที่สุด
2.เบรกหน้าใช้ระยะทางสั้นกว่าเบรกหลังมาก
3.เบรกหน้า+หลังพร้อมกัน จะได้ระยะสั้นที่สุด
4.เอาค่าทั้งหมดมาเทียบกับวิธีที่คุณใช้เบรกจนเคยชินในข้อหนึ่ง

เทียบผลการทดสอบ ดูจากระยะเฉลี่ย ถ้าวิธีเบรกตามวิธีของคุณใช้ระยะเบรกมากกว่าข้อ 1 ข้อ 2 และข้อ 3 แสดงว่าการเบรกของคุณอยู่ในขั้นใช้ไม่ได้เลย แต่ถ้าระยะเบรกสั้นกว่า ข้อ 2 แต่ยังมากกว่าข้อ 3 แสดงว่า การเบรกของคุณอยู่ในระดับที่ใช้ได้ดี และข้อสุดท้ายหากระยะเบรกที่คุณใช้แล้วถนัดนั้นสั้นกว่า การเบรกทุกแบบ แสดงว่าโดยพื้นฐานทักษะการเบรกของคุณอยู่ในระดับที่ใช้ได้ดีมาก แต่ผลตรงนี้คือผลทดสอบคราวๆ เพียงเพื่อให้คุณทราบจุดอ่อน จุดแข็งของคุณเท่านั้นนะครับว่า คุณจะต้องปรับทักษะการเบรกของคุณหรือไม่ ลองเอาผลที่ได้ทั้หมดนี้เทียบกับผลค่าเฉลี่ยที่ศูนย์ ฮอนด้า เซฟตี้ไรดิ้งได้ทำการบันทึกไว้สิครับ หากระยะเบรกคุณมากกว่า บันทึกข้างล่างนี้มากเท่าใด การใช้เบรกในหัวข้อนั้นต้องทำการปรับเป็นจุดแรก หากคุณมีจุดที่ต้องปรับเกินกว่า 2 ข้อ ก็ให้เอาการเบรกที่ด้อยที่สุดมาปรับปรุงก่อน โดยดูจากระยะเบรกเปรียบเทียบเป็นหลัก

ระยะทางจากการเบรกแต่ละแบบเมื่อวิ่งด้วยความเร็ว 60 กม./ชม เมตร
1 เบรกหน้า + หลัง พร้อมกัน สัดส่วน 70,30 18
2 เบรกหน้า อย่างเดียว 24
3 เบรกหลัง อย่างเดียว

[MoD_SeR]

บทที่ 3 ..

Engine Brake

Engine Brake คือการเบรกด้วยแรงดึงจากรอบเครื่องยนต์ หรือถ้าพูดสำนวนนักบิดก็คือการ"เชนเกียร์" ...อันดับแรกคุณต้องเข้าใจกลไกของการใช้แรงดูดที่ว่านี่ก่อน ว่ามีต้นตอมาจากไหน แรงเอนจิ้นเบรก คือส่วนกลับ หรือแรงขับตรงข้ามกับแรง"อัตราเร่ง" ลองนึกภาพเมื่อคุณออกตัว คุณเรียกรอบ ขึ้นแล้วเปลี่ยนเกียร์ 1 ปล่อยคลัชต์จะเห็นว่าความเร็วรถจะเพิ่มขึ้น เช่นเดียวกัน ถ้าหากคุณวิ่งด้วยความเร็วคงที่ แล้วคุณปิดคันเร่งให้หมด จะรู้สึกว่ารถของคุณลดความเร็วลงมากกว่า การกำคลัชต์แล้วปล่อยให้รถไหลไปเอง และแรงดูดนี้จะทำให้รถคุณ ลดความเร็วลงมาขึ้นอีก เมื่อคุณลองเปลี่ยนเกียร์ลงต่ำไปอีกสักเกียร์ ในหนังสือเรื่องการขับขี่บางเล่มอธิบายถึง แรงเอนจิ้นเบรกว่า เป็นความแตกต่างกันในเชิงลบระหว่างรอบเครื่องยนต์และความเร็วของตัวรถ ที่แสดงให้ได้ด้วยกราฟที่แสดงความสัมพันธ์ ระหว่างความเร็วรอบเครื่องยนต์ และปัจจัยที่เกี่ยวข้องอื่นๆเช่น ความเร็วจริงของรถ ระดับเกียร์ ขณะนั้น ระดับคันเร่ง ฯลฯ... เป็นต้น

ที่บอกว่าเป็นความแตกต่างกันในเชิงลบ ก็เพราะคือขณะเกิดแรงเอ็นจิ้นเบรกไม่ว่ามากน้อย ทั้งความเร็วของรถและความเร็วรอบ จนถึงเกียร์ ต่างอยู่ในภาวะลดลง ี้ช่วงระหว่างเส้นความเร็วรอบ กับเส้นความเร็วของรถยิ่งมีระยะห่างกันมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีแรงดูดจากเครื่องยนต์มากขึ้นเท่านั้น การนำแรงเอ็นจิ้นไปใช้งานร่วมกับเบรกหลัก แม้ว่าแรงเอ็นจิ้นจะมีผลให้รถลดความเร็วลงได้ แต่เราถือว่าเป็นเพียงกลไก"เสริม"ให้กับการเบรกหน้าและหลัง ไม่ได้ใช้เป็นเบรกหลัก อีกประการหนึ่ง แรงเอ็นจิ้นเบรก จะใช้ได้ผลดีกับเครื่องยนต์ 4 จังหวะมากที่สุดด้วยเหตุผล 2 ประการคือ

1.เครื่องยนต์ 4 จังหวะให้กำลัง"เต็มช่วงชัก
กายภาพของเครื่องยนต์ 4 จังหวะ มีจังหวะการทำงานเต็มช่วงชัก อธิบายให้เข้าใจง่ายๆ คุณลองหากระบอกสลิกฉีดยาขนาดเท่ากัน มาสัก 2 อัน อันหนึ่งไม่ต้องทำอะไร แต่อีกอันหนึ่ง เจาะรู้เล็กๆตรงกลางหลอด จากนั้นให้คุณลองดึงก้านสลิกเข้าออก โดยเอาปลายนิ้วปิดปากหลอดไว้เบา จะรู้สึกว่าดึงก้านสลิกได้ยากมากยิ่งมากก็ยิ่งมีแรงต้านมากขึ้น แต่เมื่อลองเปลี่ยนไปดึงอันที่เจาะรู จะเห็นหว่าแรกตอนที่ชักออกใหม่ๆจะยากเช่นเดียวกัน แต่พอผ่านช่วง ที่คุณเจาะรูกลางหลอดเอาไว้ มันก็จะดึงง่ายขึ้น ก็แบบเดียวกับเครื่องยนต์ 4 จังหวะการคายไอดีไอเสียมีวาล์วเป็นตัวควบคุมโดยตรง แต่เครื่องยนต์ 2 จังหวะใช้ลูกสูบเป็นตัวเปิด-ปิด พอร์ทไอดีไอเสีย ที่มักจะอยู่บริเวณครึ่งหนึ่งของช่วงชัก ในจังหวะจุดระเบิดแทนที่ก๊าซจะขยายตัวได้เต็มที่จนหมดแรงดัน ก็ทำได้แค่ครึ่งหนึ่งแล้วถูกบังคับให้ไหลออกทางพอร์ทไอเสีย ไม่ว่าจะเต็มใจหรือไม่ก็ตาม ด้วยเหตุผลตัวอย่างนี้ทำให้แรงบิด จากเครื่องยนต์ 2 จังหวะมีน้อยกว่า 4 จังหวะ และเมื่อแรงบิดน้อยกว่า แรงเอ็นจิ้นที่สัมพันธ์กับแรงบิดโดยตรง จึงน้อยตามไปด้วย

2.เครื่องยนต์ 4 จังหวะมักมีกำลังอัดมากกว่าเครื่องยนต์ 2 จังหวะ
โดยปรกติ เครื่องยนต์ 4 จังหวะในมอเตอร์ไซค์จะมีกำลังอัดในห้องเผาไหม้อยู่ระหว่าง 10 ถึง 12.5 ต่อ 1 โดยประมาณ แต่รถ 2 จังหวะมีกำลังอัดในห้องเผาไหม้แค่ประมาณ 7.0 ถึง 9.5 ต่อ 1 เพราะงั้นนอกจากจะทำงานได้ไม่เต็มช่วงชักในข้อหนึ่งแล้ว แรงต้านจากกำลังอัดในข้อ 2 ก็ยังน้อยกว่าอีก เลยทำให้การใช้เอ็นจิ้นเบรกกับ รถสองจังหวะไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่นัก อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าคุณจะใช้รถเครื่อง 4 หรือ 2 จังหวะก็จำเป็นที่จะต้องเรียนรู้การใช้เอ็นจิ้นเบรกเอาไว้ และนำข้อมูลข้างต้นไปพิจราณาเสริมการใช้งาน เช่นหากใช้รถ 2 จังหวะต้องเน้น"เบรกหลัก"ไว้ก่อน

แบบฝึกหัดที่ 3 ผสมการเบรก(หน้า+หลัง) และเชนเกียร์
การฝึกชุดสุดท้ายในบทของการใช้เบรกเบื้องต้น เราจะรวมการใช้เบรกหน้า ,หลัง และเอ็นจิ้นเบรก เข้าไว้ด้วยกันในแบบฝึกหัดนี้ โดยใช้ฟอร์มการฝึกแบบเดียวกับ แบบฝึกหัดที่ 1.กำหนดจุดเริ่มรถ และ แบบที่ 2 เบรกโดยกำหนดจุดหยุดรถ

ขั้นตอนการใช้ Engine Brake

.ยกคันเร่งให้หมด แล้วกดเบรกหน้าด้วยน้ำหนักครึ่งก่อน แล้วตามด้วยเบรกหลังเบาๆเมื่อความเร็วเริ่มลดลง

เพิ่มกดเบรกหน้า ด้วยน้ำหนักประมาณ 70 % หลังประมาณ 30%

ลดเกียร์ลง โดยเมื่อลดเกียร์เรียบร้อยแล้วให้ปล่อยคลัชต์ทันที ทำเช่นนี้ไปจนกว่ารถจะหยุดสนิท
สมมุติว่าคุณวิ่งอยู่ด้วยความเร็วค่าหนึ่ง (เท่าไหร่ไม่รู้) ตีเป็น 100 % เริ่มต้นก่อนการเบรกคุณจะเห็น ว่ารอบเครื่องลดลงก่อน(RPM) จากนั้นเบรกหน้าจะเริ่มทำงานตามด้วยเบรกหลัง สัดส่วนต่างๆจะเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ แต่จุดที่อยากเน้นให้ทราบคือ ขณะที่ทำการเบรกหน้าและหลัง การลดเกียร์ ก็ดำเนินไปด้วย และจะสังเกตุว่าช่วงเกียร์ 3 เกียร์ 2 และเกียร์ 1 มีการดีเลย์การลดเกียร์ลงมากกว่าเกียร์ 6 เกียร์ 5 และเกียร์ 4 ทั้งนี้เพราะว่าเกียร์ 3 จนถึงเกียร์ 1 มีอัตราทดค่อนข้างชิด การลดเกียร์ลงเร็วเกินไปจะทำให้ล้อหลังเกิด อาการล้อล๊อกชั่วขณะ ซึ่งถือว่าไม่เป็นผลดีต่อการควบคุมรถเช่นกัน อีกประการหนึ่งจะเห็นว่า เบรกหน้าใช้สูงสุดอยู่ไม่เกิน 80 เปอร์เซ็น แล้วรักษาระดับให้คงที่เอาไว้


เช่นเดียวกับเบรกหลังน้ำหนักเมื่อเทียบกับเบรกหน้าแล้วจะคงตัวอยู่ไม่เกิน 30 เปอร์เซ็น อีกข้อหนึ่งเกี่ยวกับการใช้เบรก โปรดจำไว้ว่า"ความเร็วของรถ 1 ใน 3 จะใช้ระยะทางเบรกประมาณ 50 เปอร์เซ็นของระยะเบรกทั้งหมด และความเร็วที่เหลืออีก 2 ใน 3 จะเบรกได้ในระยะทางทีเหลือ" ทั้งนี้เพราะผลจากแรงเฉื่อยในช่วงแรกที่เรากดเบรกยังมีค่ามาก แต่หลังจากผ่านไปช่วงเวลาหนึ่งแรงเฉื่อยจะลดลง และทำให้ผลของการเบรกเริ่มมีผลมากขึ้นเรื่อยๆนั่นเอง จุดนี้ทำให้คุณไม่จำเป็นต้องกดเบรกหนักขึ้นเลยหากรู้ว่านั้นคือระดับสูงสุดในสภาวะนั้นแล้ว

[MoD_SeR]

บทที่ 4

การเข้าโค้ง #1

อะไรคือการขี่รถเข้าโค้ง กล่าวในแง่การใช้งานประจำวัน เทคนิค การเข้าโค้งคือ "ทักษะการควบคุมรถให้วิ่งเข้า และออกจากโค้ง ได้โดยปลอดภัย" หากกล่าวในแง่การ แข่งขันหมายถึง การเข้า และออกโค้งด้วยเวลาที่น้อย ที่สุด

แต่ในบทความนี้ ผมจะขอเน้นเรื่องความปลอดภัยสำหรับ การ ขับขี่ประจำวัน ส่วนความหมายในข้อหลังจัดเป็นทัก ษะชั้นสูง ซึ่งผมจะกล่าวที่หลังในช่วงท้ายของบทและอาจ มีแทรกเข้ามาบ้าง ตามความจำเป็นเพื่อให้คุณทราบข้อ แตกต่างเป็นแนวทาง หากคุณต้องการเข้าไปขับขี่ในสนาม แต่ไม่ได้เน้น และไม่สนับ สนุนให้คุณเอาไปใช้บนถนนหลวง

ท่าทางที่ใช้ขับขี่ในโค้ง
ในบทที่หนึ่ง คุณได้รู้จักท่าทางการขับขี่ แบบ"ลีนวิท" หรือท่ามาตราฐานสำหรับการใช้งานทั่วไปแล้ว แต่สำหรับการเข้าโค้ง จะมีท่าทางที่คุณควรทราบเพิ่มขึ้นอีก 3 ท่า รวมแล้ว 4 ท่า โดยจะขอกล่าวสรุปในขั้นต้นนี้ก่อนคือ

[MoD_SeR]

1.Lean with
คือท่าขับขี่ปรกติในบทที่ 1 ซึ่งคุณได้เรียนรู้ไปแล้วนั่นเอง เราสามารถนำเอาท่านี้มาใช้กับการเข้าโค้งปรกติได้ หลักสำคัญคือ ลำตัวจะต้องอยู่ในแนวเดียวกับตัวรถ ไม่มีการถ่ายน้ำหนัก ช่วยลดแรงเหวี่ยงหนีศูนย์กลางแต่อย่างใด
ท่าลีนวิทนี้เหมาะกับการขับขี่ ที่ไม่ได้ใช้ความเร็วสูงมาก มายนัก (เช่นการขับขี่ในชีวิตประจำวัน) เนื่องจากให้ความ คล่องตัวสูง กระชับแต่ปลอดภัย แต่ไม่เหมาะสมจะใช้โค้ง ความเร็วสูงมากกว่า 100 กม.ต่อชม.

เพราะในความเร็วเท่ากันแล้ว ท่านี้จะต้องเอียงรถมากกว่า Lean In และ Hang On ที่ใช้กับโค้งความเร็วสูงด้วยมุม เอียงรถที่มากกว่า ทำให้ยางสียหน้าสัมผัสมากเกินความจำเป็น อีกทั้งหากเกิดปัญหารถสบัดขึ้นมาในโค้ง จะเกิด แรงสะท้อนขึ้นมา ถึงลำตัวได้ง่ายและกลายเป็นสาเหตุของ อาการชกมวย โดยเฉพาะ รถสปอร์ตที่มี ช่วงฐานล้อสั้น (Wheel Bese) ซึ่งหากคุณเอาไปใช้กับโค้งความ เร็วสูงๆ แล้วคุมรถไม่ดีพอ โอกาสแหกโค้ง หรือพับในจะมีสูงกว่า ท่าอื่นๆ

[MoD_SeR]

2.Lean in
ท่านี้คล้ายกับท่าแบบ"ลีนวิท"ในบทที่ 1 แตกต่างกันที่เราจะจัดลำตัวเอียงเข้าหาส่วนในของโค้งมากกว่ามุม เอียงรถ ท่านี้เหมาะสำหรับการขี่เข้าโค้งด้วยความเร็วต่ำถึงปานกลาง การเลื่อนตะโพกและลำต้วเข้ามาด้านในเล็กน้อย จะเป็นการช่วยลดแรง เหวี่ยงหนีศูนย์กลาง จากการเข้าโค้งให้น้อยลง ช่วยให้คุณไม่จำเป็นต้องเอียงรถมากเกินความจำเป็น

[MoD_SeR]

3.Lean out
ท่านนี้จะตรงกันข้ามกับลีนอิน ท่านจะใช้การทิ้งน้ำหนักตัวมาด้าน ตรงข้ามกับทิศทางของโค้ง เช่นเข้าโค้งขวาแต่ ทิ้งน้ำหนักตัวมาด้านซ้าย ท่านี้จะใช้มากกับการขับขี่แบบ ออฟโรด หรือมอเตอร์ไซค์วิบาก เนื่องจากล้อหลังจะมีการหมุนฟรีเกือบตลอดเวลา ขณะเข้าโค้ง สำหรับทางเรียบเราสามารถจะนำมาใช้ได้เช่นกันกรณีถนนลื่น และวิ่งด้วยความเร็วต่ำๆ หรือเลี้ยวโค้งด้วยมุมหักมากๆ แต่เราจะไม่ใช้ท่านี้สำหรับการขับขี่ด้วยความเร็วปานกลางถึงความเร็วสูง

[MoD_SeR]

4.Hang On
ท่านี้คุณเห็นบ่อยๆตามทีวี เวลามีการถ่ายทอดการแข่งขันมอเตอร์ไซค์ทางเรียบ ลักษณะคือลำตัวผู้ขับขี่ จะโหนลงมาจากเบาะนั่ง เข้าหาด้านในของโค้ง เพื่อลดแรงเหวียงหนีศูนย์กลาง ท่านี้จะเหมาะมากสำหรับการเข้าโค้งด้วยความเร็วสูง เพราะการโหนตัวเข้าด้านในจะลดมุมเอียงรถให้น้อยลงทำให้คุณปลอด ภัยมากขึ้น สำหรับการขับขี่บนถนนทั่วไป ท่านี้ไม่มีความจำเป็นเพราะหากคุณใช้ความเร็วต่ำเกินไป ท่านี้อาจจะทำให้รถ"พับใน"ได้

[MoD_SeR]

การรักษาสมดุลในโค้ง
จุดศูนย์ถ่วงโดยปรกติร่างกายของคนเรา จะมีจุดศูนย์ถ่วงอยู่ต่ำกว่า สะดือของคุณประมาณ 1-2 นิ้วฟุต ส่วนจุดศูนย์ถ่วงของรถ จะอยู่สูงกว่าแนวศูนย์กลางระหว่างล้อหน้าและหลัง ต่ำแหน่ง ไกล้เพลาข้อเหวี่ยงของรถ ต่างกันบ้างเพียงเล็กน้อยในรถต่ละรุ่น

และไอ้จุดศูนย์ถ่วงของคุณกับรถนี่เองที่เป็น ประเด็นสำคัญในการ กำหนดการใช้ท่าขับขี่ในโค้ง ซึ่งควรจะวิเคราะห์ว่าคุณควรจะใช้ท่า ขับขี่แบบใดสำหรับโค้งไหน

ท่าลีนเอาท์ จุดศูนย์ถ่วงของคนขี่จะเลยออกนอก
จุดศูนย์ถ่วงของรถ ท่านี้จะทำให้แรงเหวี่ยงหนีศูนย์กลางมีผลต่อรถมากที่สุด จึงเหมาะที่จะใช้ในกรณีที่ต้องการแรงเสียดทานของยางให้มากขึ้น

ขณะที่ท่าแฮงค์ออน จะช่วยลดแรงเหวี่ยงของรถได้ จึงเหมาะกับ การขับขี่ด้วยความเร็วสูง การโหนรถ ก็เพื่อช่วยลดแรงเหวี่ยงหนีศูนย์กลาง ซึ่งเป็นแรงหลักที่จะพาให้คุณแหกโค้งได้ เพราะค่าแรงเหวี่ยงที่เกิดขึ้น อาจเกินกว่า แรงยึดเกาะถนนของยาง เป็นต้น....

หากสรุปกันตามค่าความเร็ว เมื่อต้องเข้าโค้งด้วยความเร็วสูงมาก ๆ ท่าแฮงค์ออนเหมาะสมที่สุด(แต่เป็นทักษะชั้นสูง) ท่าลีนอินใช้กับโค้งที่ความเร็วปานกลางถึงค่อนข้างสูง ส่วนท่าลีนเอาท์จะเหมาะกับความเร็วต่ำมากอย่างกลับรถด้วยมุมแคบๆ

และท่าลีนวิทจะอยู่ระหว่างลีนเอ้าท์กับลีนอิน ซึ่งเป็นความเร็ว ปรกติขณะใช้งานทั่วไป สำหรับท่าลีนอิน ลีนเอ้าท์ ผมคงไม่พูดยาวมาก เพราะคล้ายกัน ขอกล่าวถึงเฉพาะส่วนที่แตกต่าง

ท่าลีนอินจะเน้นที่การโยกลำตัวท่อนบนเข้ามาด้านในของโค้ง จนถึงมีการบิดลำตัวเปิดมุมเข้าหาโค้งเล็กน้อย ส่วนลำตัวตั้งแต่เอวลงถึงเท้าเหมือนท่าลีนวิททุกอย่าง แต่ท่าลีนเอ้าท์ นอกจากการโยกลำตัวออกนอกโค้งแล้ว สิ่งสำคัญคือข้อมือและหัว ไหล่ที่อยู่ด้านในโค้ง จะต้องออกกำลังคุมรถมากกว่าปรกติในลักษณะ กดแฮนด์ ส่วนแขนที่อยู่ด้านนอกจะอยู่ในลักษณะเป็นตัวบังคับทิศ ทางไม่ได้ออกแรงเท่าไหร่นัก

[MoD_SeR]

บทที่5

การเข้าโค้ง #2
1.ยาง และมุมผิวสัมผัส (Camber Trust)
เพื่อให้เข้าใจได้ง่ายๆขึ้น ผมอยากให้คุณนึกภาพ ..ประการแรกคุณเคยสังเกตุไหมครับว่า เวลาคุณ ปล่อยเหรียญบาทให้กลิ้งไปกับพื้น แรกๆ มันจะวิ่งเป็นเส้นตรง

แต่พอแรงหมด มันจะเริ่มวิ่งเป็นเส้นโค้ง และจะเป็นแบบนี้ ทุกครั้งเสมอยกเว้นบางครั้งที่เหรียญจะวิ่งเป็นเส้นตรงตลอดจน หมดแรกแล้วล้มไปข้างใดข้างหนึ่ง เออ... ทำไม ?

... ถ้าเหรียญบาทจะวิ่งเป็นเส้นโค้งแล้ว คุณว่าเราสามารถควบคุมให้มันวิ่งไปในทิศทางที่เราต้องการได้หรือไม่ หรืออย่างน้อยก็กำหนดให้มันตีโค้งซ้ายหรือขวา ?

[MoD_SeR]

ที่เหรียญวิ่งเป็นเส้นตรงได้แรงกลิ้งจากลายนิ้ว แต่พอแรงพลัก เริ่มหมด แรงดึงดูดของโลกจะเริ่มดึงเหรียญให้ล้มลง และมันก็เริ่มตีวงโค้ง ส่วนการตีวงโค้งของเหรียญนั้นจะได้ทิศทางซ้ายหรือขวา จะถูกกำหนดตั่งแต่คุณปล่อยเหรียญ ให้คุณลองดูก็ได้ครับ ถ้าอยากให้เหรียญมันกลิ้งไปทางไหน ก็ให้ด้านบนของเหรียญขณะปล่อยมือ เอียงไปทางนั้น ย้อนกลับมาที่รถมอเตอร์ไซค์ขณะเข้าโค้ง ก็มีสภาพคล้ายกับเหรียญเช่นกันครับคือ "การตีโค้งของถูกกำหนดตั้งแต่ก่อนเข้าโค้ง"

...พูดไปเยอะแล้ว แต่รู้สึกจะยังไม่ค่อยเกี่ยวกับิวสัมผัสของยางท่าไหร่ แต่ที่จะเขียนต่อไปนี้เนี่ยเกี่ยวแน่ห ...คุณคงสังเกตุนะครับว่า ยางหน้า-หลังของรถมอเตอร์ไซค์ จะมีผิวสัมผัสโค้งจากแก้มซ้าย-ขวา ไม่เหมือนกับรถยนต์ที่มักจะมีหน้าสัมผัสเป็นเส้นตรงผิวยางที่เป็น ลักษณะ โค้งนี่เอง เป็นส่วนเสริมช่วยให้การเข้าโค้งเป็นไปได้ง่ายขึ้น เพื่อให้เห็นภาพ คุณลองหาแก้วน้ำที่ปากถ้วยกับก้นถ้วยไม่ขนาดไม่เท่ากันมาวาง กลิ้งลงไปกับพื้นดูครับ จะเห็นว่าไม่ว่าคุณจะพยายามอย่างไร แก้วน้ำใบนั้นจะวิ่งเป็นวงโค้งด้านเดียวตลอด ...ปรากฏการที่ว่านี้คล้ายกับปรากฏการณ์เรื่องแรงพลักเข้าโค้งจากหน้าสัมผัสของยาง Camber Turst

จากคำอธิบายข้างต้น เราสรุปได้ว่า แรงกลไกต่างๆข้างต้น เป็น กลไกธรรมชาติที่ช่วยให้การเข้าโค้ง โดยผิวความโค้งของยางจะช่วยให้รถสามารถยึดเกาะผิวถนนได้ดีขึ้น นอกจากนั้นความโค้งจะช่วยให้เกิดแรงพลักทำให้รถตีวงโค้งได้แคบ และการตีโค้งของรถ จะถูกกำหนดมาตั้งแต่ก่อนเข้าโค้ง

2.กลไกที่สัมพันธ์กับผู้ขับขี่


กลไกการเข้าโค้งที่กล่าวไปแล้วจะเกิดขึ้น กับคุณเสมอไม่ว่าคุณจะชอบหรือไม่ก็ตาม แต่กลไกในหัวข้อนี้ คุณจะต้องเข้าไปมีส่วน ในการควบคุมให้เกิดขึ้น นั้นก็คือ กลไกการบังคับเลี้ยวด้วยแฮนด์ และการถ่ายน้ำหนักตัว
โดยทั่วไป เราสามารถหักเลี้ยวได้โดยใช้การ หักแฮนด์ไปตามทิศ ทางที่เราต้องการ โดยเฉพาะในความเร็วต่ำ ๆ ซึ่งแรงกระทำต่างๆจะน้อย แรงพลักของล้อ แรงเหวี่ยงจากการตีโค้ง จะมีไม่เพียงพอ ดังนั้นเราจึงใช้การหักแฮนด์เพื่อบังคับทิศทางในการเลี้ยวโค้ง

แต่เมื่อความเร็วสูงขึ้น การหักแฮนด์จะยิ่งลดความสำคัญลงไปเพราะ มุม Slip angle (มุมลื่นไถล)จะบังคับเอาไว้ ถ้าคุณหักแฮนด์มากเกินข้อจำกัดของมุม slip รถจะเกิดอาการหน้าพับ เพราะล้อหน้าจะมีสภาพเป็นตัวขวางทิศทางการเคลื่อนที่ของล้อหลัง และทำให้ล้อหน้าซึ่งเป็นตัวบังคับทิศทางไม่สามารถยึดจับ ถนนต่อไปได้หรือกล่าวได้ว่าขณะเลี้ยวโค้งเรา ไม่สามารถหักแฮนด์ได้เกินกว่าค่ามุม ลื่นไถลของยาง

ค่ามุมลื่นไถลนี้ ยิ่งรถมีความเร็วสูงขึ้น ค่ามุมลื่นไถลจะยิ่งแคบลง(หักแฮนด์ได้น้อยลง) ดังนั้นกับความเร็วในโค้งที่สูงขึ้น เราจะอาศัยประโยชน์ของ มุม Camber เป็นหลักแทน เพื่อรักษาแนวล้อหน้าหลังให้อยู่ใน มุมลื่นไถล ซึ่งเราสามารถเขียนความสัมพันธ์กันได้ด้วยรูปซ้ายมือ

จบครับ ดูว่าบทความของ สตรอมคลับอันนี้คงมีประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อยนะครับ

[EAK]

เอ่อ..จะบอกว่าข้อความตัวนี้ผมเอามาลงแล้วนะที่กะทุ้นี้  http://sit.dst-computer.com/2t/joomla/smf/index.php?topic=401.0

แต่ลงอีกก้ไม่เป้นไรมั้ง   :(

[MoD_SeR]

ขออภัยด้วยครับ ไม่ได้ ตรวจสอบก่อน

[chalala]

mod นี้ขยันสุดยอดหาข้อมูลจริงๆ เห็นวัยรู่นยุคใหม่ชอบรถ 2จังหวะเก่าๆ แบบนี้แล้วชื่นใจ 555555

:o :o :o :o

[๑๒๓๔]

mod นี้ขยันสุดยอดหาข้อมูลจริงๆ เห็นวัยรู่นยุคใหม่ชอบรถ 2จังหวะเก่าๆ แบบนี้แล้วชื่นใจ 555555

:o :o :o :o

ปั๊มมากก่า

[MoD_SeR]

mod นี้ขยันสุดยอดหาข้อมูลจริงๆ เห็นวัยรู่นยุคใหม่ชอบรถ 2จังหวะเก่าๆ แบบนี้แล้วชื่นใจ 555555

:o :o :o :o

ปั๊มมากก่า

แหม รู้ทัน

แต่ ต้องเนียนครับ อัพๆๆ

[green_t]

ขยันแท้
ผมว่าเอาไปปักหมุดดีไหม :o

[desel]

สุดยอดแห่งการขับขี่เลยเพราะผมก็ไปอ่านเจอในทำนองแบบที่ท่านได้เขียนไว้เลยขอบคุณครับ

[SER SS]

ละเอียดมากครับ ขยันจริงๆ :o

[SLOW]

ทฤษฎีเป็นเพียงแนวทางปฎิบัติ...อ่านอย่างเดียวไม่ทำให้เราเก่งขึ้นครับ...ต้องฝึกปฎิบัติ(บ่อยๆ)...ลองขับขี่จริงพร้อมกับหาประสบการณ์(ก็คือการเดินทางนั่นเอง) หาเส้นทางที่ใช้ทักษะการขับขี่หน่อย..(ไม่ใช่ทางตรงอย่างเดียว) แล้วไปกับคนที่เขาขี่เป็น จะรู้ว่าคนที่ขับขี่เป็นเขาพารถไปได้อย่างไร...(เพิ่มเติม...แนะนำ เข้าอบรมศูนย์ฝึกฮอนด้าเซฟตี้+ เรซซิ่งสคูลที่สนามไทยแลนด์เซอร์กิต) เอาความรู้ที่ได้มาประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันครับ... :) :) :) :) :) :) :o :o :o :o :o :o