หวังวะกระทู้นี้จะเตืนใจ หลายๆท่าน

[JoJO_-*]

กระทู้นี้ทำผมน้ำตาจะไหลแล้วนะครับ
ยิ่งได้อ่านโพสขายโครงเคอา  ผมยิ่งเข้าใจ

[*นักการภารโรง*..TZ..]

ขอมอบเพลงนี้ให้ จขกท.นะครับ..

[chann30]

ผมขับรถกลับบ้านไปลพบุรีกับแม่ แม่เล่าให้ฟังว่า ตอนผมเป็นเด็ก แม่จะชอบดูผมเวลาผมดูดนมกับเต้าของแม่ แกจะมองตาตีบๆของผม และน้ำตาแกก็ไหล (ส่วนผม แค่ฟังแม่เล่า น้ำตาลูกน้อยตัวเล็กที่เติบใหญ่มาจนมีวันนี้ ผมก็หลั่งออกมาอย่างไม่มีคำบรรยาย ) อีกอย่าง ผมอยากจะบอกไว้ว่า ไม่มีหญิงคนไหนรักเราได้เท่ากับแม่อีกแล้วครับ ตอนที่เราท้อ ตอนที่เราแพ้ ตอนที่เรานั้นอ่อนแอ ตอนที่เรานั้นตังค์แทบจะหมด ตอนที่ใครอื่นที่ทิ้ง ตอนที่เรานั้นเจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจ แม่ก็ยังคอยอยู่เคียงข้างเราเสมอ ผมจะทำให้แกภาคภูมิใจ ทำให้แกมีความสุข ปลอบประโลมหัวใจของผู้เป็นแม่ และทำหน้่าที่ของลูก ให้ดีที่สุดครับ

[nuttakit]

ท่านทั้งหลายโชคดีเเล้วที่มีเเม่คอยเป็นกำลังใจให้   ส่วนผมเเม่จากไปตั่งเเต่ผมได้6ขวบเอง
   ผมไม่มีโอกาสได้ทดเเทนบุญคุณเเม่เลย   ตั่งเเต่จำความได้ ผมติดเเม่มาก เเม่ไปไหนต้องมีผมที่นั่นไม่ห่าง
        ตอนที่เเม่จากไป ผมคิดตามประสาเด็กๆว่า เเม่คงเเอบไปไหนโดยไม่อยากพาเราไปด้วย เดี๋ยวเเม่ก็กลับมา คิดอย่างนั้นไปเรี่อย
            รอวันรอคืน ร้องไห้ตลอดเวลา  ท่านลองคิดดูว่าผมติดเเม่มาก เเล้วอยู่ๆเเม่มาจากเราไปกะทันหัน จิตใจตอนนั้นมันอธิบายไม่ได้เลย  เเต่ผมก็ยังจำวันดีดีที่ตอนอยู่กับเเม่ได้เสมอคือ เวลาอยากซื้อไร อยากได้ไรขอตังเเม่ พอเเม่ให้ตังผมก็จะกอดเเม่เเน่นๆ หอมเเก้มเเม่ เป็นความรู้สึกดีดีที่หาเปรียบไม่ได้อีกเเล้ว ทุกวันนี้ผมยังจำความรู้สึกนั้นได้เสมอ  เเละจะไม่ลืมไปชั่วชีวิต
             ถ้าตอนนี้ผมบอกกับเเม่ผมได้ ผมจะบอกว่า" เเม่ครับ ผมขอเกิดเป็นลูกเเม่ทุกๆชาติไป ให้ผมได้มีโอกาส ได้ทดเเทนค่าน้ำนมเเม่สักครั้งนะเเม่ครับ"

[JoJO_-*]

T^T

[DekSin]

+1 เลยคับอะไรเคยผิด ก็คิดได้

ปล.ผมหอมแม่ทุกวัน อิอิ

[D-500]

คือ
เมื่อก่อนผมทะเลาะกับเเม่บ่อยมาก ทำไห้แม่เสียใจ มาหลายครั้ง
จนเมื่อวันที่ 4/1/13หรือปีไหม่ที่ผ่านมาเนี่ย ผมประสบอุบัติเหตุ
จนบาดเจ็บสาหัส จนตอนนี้ยังไม่หายดีเลย ผมจะเล๋าเรืองราว
เพื่อเตือนใจวัยรุ่นหลายๆคน

วันนั้นผมขับรถจักยานยนไปส่งแฟนสาวที่โรงเรียน ขากลับ ผมขี่กลับบ้านอยู่ดีๆ
ปกติผมขี่รถไวมาก ผมเข้าเลนขวา ยาว เจอคนแก่อยู่กลางถนน ผมเบรคเต็มที่
รถคว่ำจนทำไห้ผม หัวฟาดสลบไป รู้สึกตัวอีกที มีหน่วยกู้ภัย วอรถพยาบาล
นานมากกว่าจะมา สักพัก คนข้างบ้านก้อมา เรียก ตอนเเรกนคึกว่าเราตายแล้ว
แต่เรายังได้ยิน แต่ขยับตัวไม่ได้ คนข้างบ้าน ก้อร้องไห้ไป เรียกผมไปด้วย [/color]
แล้วโทรบอกแม่ผมว่าผมโดนรถชน แม่ผมก้อรีบมา แม่ร้องไห้ ครับ พร้อมบอกว่า
ลูก ตืนสิลูก ลูกตายไปแม่จะอยู่ยังไง  เราอยู่กันเเค่สองคน ทำไมทำกับแม่อย่างนี้
แม่รักลูก ผมน้ำตาไหลเลยครับ พอรถโรงบาลมาถึง แม่ผมไปกับผมตลอด ไม่เคยห่าง
พอหมอมาสรุปอาการ ปรากฎว่า กรามหัก หัวเข่าร้าว คงมีค่าไช้จ่ายค่อนข้างมาก
แม่ผมเลยบอกหมอว่า จะจ่ายเท่าไรไม่สำคัญ ขอไห้ลูกเหมือนเดิมก้อพอ
ตอนนั้นแม่ทำทะกอย่างเพื่อผม เพื่อไห้ผมสบายครับ ผมภูมิใจมากที่ได้เกิดมามีแม่
อย่างนี้ ผมรักแม่ครับ สำหรับท่านที่ ยังตบตีแม่หรือด่าแม่ เลิกเถอะครับ แม่รักเรากว่าชี
วิตเขาเอง เราควรตอบแทนท่านอย่างไรคงรู้นะ เวรกรรมมีจริงนะครับ หวังว่ากระทู้นี้
จะมีประโยชน์นะครับ ย้ำนะครับว่าเปนเรื่องจริง ผมเจอมาแล้ว ตอนนี้แมายังป้อนข้าวต้มอยู่
เลย  แม่คลอดเรามา แม่เจ็บ เราควรทำไห้ท่านภูมิใจสิครับ

ถูกต้องเลยคับ

[ไร้้เดียงสา เเต่ลีลา ไร้ที่ติ]

มีหลายคนพึ่งคิดได้ตอนที่ท่านจากไป ซึ่งไม่มีความหมายอะไร

ตอนท่านอยู่ ดูเเลท่านให้ดีเหมือนที่ท่านดูเเลเราเถอะครับ

[kai..ls]

ท่านทั้งหลายโชคดีเเล้วที่มีเเม่คอยเป็นกำลังใจให้   ส่วนผมเเม่จากไปตั่งเเต่ผมได้6ขวบเอง
   ผมไม่มีโอกาสได้ทดเเทนบุญคุณเเม่เลย   ตั่งเเต่จำความได้ ผมติดเเม่มาก เเม่ไปไหนต้องมีผมที่นั่นไม่ห่าง
        ตอนที่เเม่จากไป ผมคิดตามประสาเด็กๆว่า เเม่คงเเอบไปไหนโดยไม่อยากพาเราไปด้วย เดี๋ยวเเม่ก็กลับมา คิดอย่างนั้นไปเรี่อย
            รอวันรอคืน ร้องไห้ตลอดเวลา  ท่านลองคิดดูว่าผมติดเเม่มาก เเล้วอยู่ๆเเม่มาจากเราไปกะทันหัน จิตใจตอนนั้นมันอธิบายไม่ได้เลย  เเต่ผมก็ยังจำวันดีดีที่ตอนอยู่กับเเม่ได้เสมอคือ เวลาอยากซื้อไร อยากได้ไรขอตังเเม่ พอเเม่ให้ตังผมก็จะกอดเเม่เเน่นๆ หอมเเก้มเเม่ เป็นความรู้สึกดีดีที่หาเปรียบไม่ได้อีกเเล้ว ทุกวันนี้ผมยังจำความรู้สึกนั้นได้เสมอ  เเละจะไม่ลืมไปชั่วชีวิต
             ถ้าตอนนี้ผมบอกกับเเม่ผมได้ ผมจะบอกว่า" เเม่ครับ ผมขอเกิดเป็นลูกเเม่ทุกๆชาติไป ให้ผมได้มีโอกาส ได้ทดเเทนค่าน้ำนมเเม่สักครั้งนะเเม่ครับ"

ซึ้งครับผม....ผม..ไม่รู้จะอธิบายยังไง แค่เราเป็นคนดีท่านก็คงดีใจแล้วครับ...สู้ๆ++++ตามนั้นครับผม

[dDOn]

ผมอ่านเจอสุภาษิตจีนนานแล้วครับ ที่ไหนก้อจำไม่ได้เหมือนกัน จำได้ว่าเขาเขียนว่า
ไม่เลี้ยงดูพ่อแม่เมื่อท่านยังมีชีวิตอยู ป่วยการที่จะไปเซ่นไหว้เมือตายแล้ว
แม่ผมอายุกว่า 85 ปีแล้วแต่ท่านยังเดินได้ดี ท่านเป็นแม่พระของลูกจริง พี่น้องผมไม่เคยทะเลาะกัน ท่านชอบทำบุญ และผมก้อจะเป็นคนพาท่านไปทำบุญเสมอ
ปีที่แล้วท่านบอกปีหน้าอยากไปเที่ยวกัมพูชา ผมก้อกะปิดเทอมใหญ่เมษาฯ คงมีโอกาสพาท่านไป หลังจากเคยพาไปมาแล้วมากมายหลายที่ที่ท่านอยากไป
ดีใจครับที่เจ้าของกระทู้สำนึกได้ ก่อนที่จะสายเกินไป ขอให้หายเจ็บไวๆนะครับ

[ponggame1]

บุญคุณอันใด ก็ไม่เท่าบุญคุณพ่อแม่ครับ ^^

[freejame]

ซึ้งดีจัง  :P