Main Menu

*** ชีวิตเข้มข้น ....ต้องมีใจเข้มแข็ง ****

เริ่มโดย เดช..ไอ้เสื้อทอง, มกราคม 09, 2014, 07:16:33 หลังเที่ยง

หัวข้อก่อนหน้า - หัวข้อถัดไป

0 สมาชิก และ 3 ผู้มาเยือน กำลังดูหัวข้อนี้

GENIUS

ทุกวันนี้ผมพยายามทำสิ่งที่มันใหญ่ขึ้น ยากขึ้นเรื่อยๆ อยู่น่ะครับ

ผลจะเป็นยังไงช่างมัน ขอแค่กล้าลงมือทำก็ถือว่าประสบความสำเร็จขั้นนึงแล้ว

( แต่ต้องไม่ผิดศีลธรรมด้วยนะครับ )

เดช..ไอ้เสื้อทอง

อ้างจาก: GENIUS เมื่อ มกราคม 24, 2014, 12:37:55 ก่อนเที่ยง
ทุกวันนี้ผมพยายามทำสิ่งที่มันใหญ่ขึ้น ยากขึ้นเรื่อยๆ อยู่น่ะครับ

ผลจะเป็นยังไงช่างมัน ขอแค่กล้าลงมือทำก็ถือว่าประสบความสำเร็จขั้นนึงแล้ว

( แต่ต้องไม่ผิดศีลธรรมด้วยนะครับ )


ดีครับ  ...ก้่าว ที่ กล้า ...

แพ้ หรือ ชนะ  ถือเป็นประสบการณ์


.
" ความซื่อสัตย์ จะสร้างความสุขที่แท้จริง  ให้แก่เรา  "


mai1111


กาฝาก

หลังจากนั่งอ่านมุมมองของหลาย ๆ ท่านอยู่นาน แต่ผมไม่ว่างพิมพ์สักที วันนี้มีโอกาศพิมพ์แระ เลยเอาสักหน่อย

คืองี้ครับ อย่างที่หลาย ๆ ท่านทราบ (เพราะผมเคยปรึกษาหลายท่านบนบอร์ดนี้) ว่าผมเลิกกะแฟนที่คบกันมา 15 ปี

กลายเป็นคนเลื่อนลอย งานก็ยังต้องทำอยู่ เพราะทำงานอยู่ บ.ของบ้านเค้า เจอกันอยู่ทุกวัน แต่สถานะไม่เหมือนเดิม

ซึ่งมันก็ลำบากใจอยู่ ตั้งแต่ มิ.ย. ปีที่แล้ว จนมาถึงวันนี้ ผมก็ยังลำบากใจอยู่น่ะแหละ แต่ก็ต้องทำ เพราะผมเองก็ถือว่า บริษัทนี้เป็นบ้านผมเหมือนกัน

เริ่มต้นจากไม่มีอะไรเลย ก็เริ่มต้นจากที่นี่ ก่อร่าง สร้างมาจนถึงวันนี้ ก็เพราะที่นี่ และผมเองก็ต้องผ่อนบ้าน มีค่าใช้จ่าย ซึ่งใช้เงินตรงนี้

ผมก็เลยอยู่ทำงานในตำแหน่งเดิมต่อไป แต่ในระหว่างนั้น ก็มี ผู้หญิงก้าวเข้ามา และพร้อมจะเริ่มต้นใหม่ ผมก็เลยตัดสินใจเริ่มต้นใหม่

ทุกวันนี้ผมเลยต้องทำงาน 2 อย่าง คือ เช้าไปทำงานที่ออฟฟิตเหมือนเดิม เลิกงานก็เพ่นกลับร้านอาหาร ไปดูแลร้าน ทำบัญชี ทำอาหาร(บางอย่าง)

เก็บเงิน ส่งของ ฯลฯ เหนื่อยนะครับ ทำงานตั้งแต่ 6 โมงเช้า ถึง เที่ยงคืนทุกวัน อาทิตย์ละ 7 วัน (วันหยุดร้าน กะวันหยุดบริษัทไม่ตรงกัน)

แต่ถ้าไม่ทำ วันข้างหน้าก็มองไม่เห็นทางเหมือนกัน เลยต้องทำ ..... แต่ต้องแลกกับเวลาว่าง ที่ไม่มีเหลืออีกเลย รถมอไซค์ 3 คัน ก็จอดจนพัง

อยากใช้แต่ก็ไม่มีโอกาศ ช่วงต้น ๆ ปี มีทริปไปสิงห์บุรี ฯลฯ ผมก็อยากไป แต่ร้านก็ไม่มีคนดู ก็เลยต้องนั่งดูทางเฟสที่เสี่ยเจ๋ง(ลมโชย บางนา) อัพแทน

ยังคิดถึงทุก ๆ คนที่งานมิตติ้ง the cost บางนานะครับ แต่ผมไม่ว่างเลยจริง ๆ  :P

เดช..ไอ้เสื้อทอง

อ้างจาก: กาฝาก เมื่อ กุมภาพันธ์ 05, 2014, 03:41:42 หลังเที่ยง
หลังจากนั่งอ่านมุมมองของหลาย ๆ ท่านอยู่นาน แต่ผมไม่ว่างพิมพ์สักที วันนี้มีโอกาศพิมพ์แระ เลยเอาสักหน่อย

คืองี้ครับ อย่างที่หลาย ๆ ท่านทราบ (เพราะผมเคยปรึกษาหลายท่านบนบอร์ดนี้) ว่าผมเลิกกะแฟนที่คบกันมา 15 ปี

กลายเป็นคนเลื่อนลอย งานก็ยังต้องทำอยู่ เพราะทำงานอยู่ บ.ของบ้านเค้า เจอกันอยู่ทุกวัน แต่สถานะไม่เหมือนเดิม

ซึ่งมันก็ลำบากใจอยู่ ตั้งแต่ มิ.ย. ปีที่แล้ว จนมาถึงวันนี้ ผมก็ยังลำบากใจอยู่น่ะแหละ แต่ก็ต้องทำ เพราะผมเองก็ถือว่า บริษัทนี้เป็นบ้านผมเหมือนกัน

เริ่มต้นจากไม่มีอะไรเลย ก็เริ่มต้นจากที่นี่ ก่อร่าง สร้างมาจนถึงวันนี้ ก็เพราะที่นี่ และผมเองก็ต้องผ่อนบ้าน มีค่าใช้จ่าย ซึ่งใช้เงินตรงนี้

ผมก็เลยอยู่ทำงานในตำแหน่งเดิมต่อไป แต่ในระหว่างนั้น ก็มี ผู้หญิงก้าวเข้ามา และพร้อมจะเริ่มต้นใหม่ ผมก็เลยตัดสินใจเริ่มต้นใหม่

ทุกวันนี้ผมเลยต้องทำงาน 2 อย่าง คือ เช้าไปทำงานที่ออฟฟิตเหมือนเดิม เลิกงานก็เพ่นกลับร้านอาหาร ไปดูแลร้าน ทำบัญชี ทำอาหาร(บางอย่าง)

เก็บเงิน ส่งของ ฯลฯ เหนื่อยนะครับ ทำงานตั้งแต่ 6 โมงเช้า ถึง เที่ยงคืนทุกวัน อาทิตย์ละ 7 วัน (วันหยุดร้าน กะวันหยุดบริษัทไม่ตรงกัน)

แต่ถ้าไม่ทำ วันข้างหน้าก็มองไม่เห็นทางเหมือนกัน เลยต้องทำ ..... แต่ต้องแลกกับเวลาว่าง ที่ไม่มีเหลืออีกเลย รถมอไซค์ 3 คัน ก็จอดจนพัง

อยากใช้แต่ก็ไม่มีโอกาศ ช่วงต้น ๆ ปี มีทริปไปสิงห์บุรี ฯลฯ ผมก็อยากไป แต่ร้านก็ไม่มีคนดู ก็เลยต้องนั่งดูทางเฟสที่เสี่ยเจ๋ง(ลมโชย บางนา) อัพแทน

ยังคิดถึงทุก ๆ คนที่งานมิตติ้ง the cost บางนานะครับ แต่ผมไม่ว่างเลยจริง ๆ  :P


ตามนั้น เลย ท่าน ปอ ....ชีวิตเข้มข้น ต้องมีใจเข้มแข็ง จริง ๆ 


.


" ความซื่อสัตย์ จะสร้างความสุขที่แท้จริง  ให้แก่เรา  "


ratree

อ้างจาก: กาฝาก เมื่อ กุมภาพันธ์ 05, 2014, 03:41:42 หลังเที่ยง
หลังจากนั่งอ่านมุมมองของหลาย ๆ ท่านอยู่นาน แต่ผมไม่ว่างพิมพ์สักที วันนี้มีโอกาศพิมพ์แระ เลยเอาสักหน่อย

คืองี้ครับ อย่างที่หลาย ๆ ท่านทราบ (เพราะผมเคยปรึกษาหลายท่านบนบอร์ดนี้) ว่าผมเลิกกะแฟนที่คบกันมา 15 ปี

กลายเป็นคนเลื่อนลอย งานก็ยังต้องทำอยู่ เพราะทำงานอยู่ บ.ของบ้านเค้า เจอกันอยู่ทุกวัน แต่สถานะไม่เหมือนเดิม

ซึ่งมันก็ลำบากใจอยู่ ตั้งแต่ มิ.ย. ปีที่แล้ว จนมาถึงวันนี้ ผมก็ยังลำบากใจอยู่น่ะแหละ แต่ก็ต้องทำ เพราะผมเองก็ถือว่า บริษัทนี้เป็นบ้านผมเหมือนกัน

เริ่มต้นจากไม่มีอะไรเลย ก็เริ่มต้นจากที่นี่ ก่อร่าง สร้างมาจนถึงวันนี้ ก็เพราะที่นี่ และผมเองก็ต้องผ่อนบ้าน มีค่าใช้จ่าย ซึ่งใช้เงินตรงนี้

ผมก็เลยอยู่ทำงานในตำแหน่งเดิมต่อไป แต่ในระหว่างนั้น ก็มี ผู้หญิงก้าวเข้ามา และพร้อมจะเริ่มต้นใหม่ ผมก็เลยตัดสินใจเริ่มต้นใหม่

ทุกวันนี้ผมเลยต้องทำงาน 2 อย่าง คือ เช้าไปทำงานที่ออฟฟิตเหมือนเดิม เลิกงานก็เพ่นกลับร้านอาหาร ไปดูแลร้าน ทำบัญชี ทำอาหาร(บางอย่าง)

เก็บเงิน ส่งของ ฯลฯ เหนื่อยนะครับ ทำงานตั้งแต่ 6 โมงเช้า ถึง เที่ยงคืนทุกวัน อาทิตย์ละ 7 วัน (วันหยุดร้าน กะวันหยุดบริษัทไม่ตรงกัน)

แต่ถ้าไม่ทำ วันข้างหน้าก็มองไม่เห็นทางเหมือนกัน เลยต้องทำ ..... แต่ต้องแลกกับเวลาว่าง ที่ไม่มีเหลืออีกเลย รถมอไซค์ 3 คัน ก็จอดจนพัง

อยากใช้แต่ก็ไม่มีโอกาศ ช่วงต้น ๆ ปี มีทริปไปสิงห์บุรี ฯลฯ ผมก็อยากไป แต่ร้านก็ไม่มีคนดู ก็เลยต้องนั่งดูทางเฟสที่เสี่ยเจ๋ง(ลมโชย บางนา) อัพแทน

ยังคิดถึงทุก ๆ คนที่งานมิตติ้ง the cost บางนานะครับ แต่ผมไม่ว่างเลยจริง ๆ  :P

ระบาย  หมดใจยังคะ

สิบปากว่าหรือจะเท่าตาเห็น สองตาเห็นมิอาจเท่ามือคลำ..น่า..จ๊ะ

กาฝาก

หมดแล้วครับ ตอนนี้ก้มหน้าก้มตา ทำงาน + ทำร้าน จนไม่สนใจเรื่องอื่นแระครับ  :-*