คือ
เมื่อก่อนผมทะเลาะกับเเม่บ่อยมาก ทำไห้แม่เสียใจ มาหลายครั้ง
จนเมื่อวันที่ 4/1/13หรือปีไหม่ที่ผ่านมาเนี่ย ผมประสบอุบัติเหตุ
จนบาดเจ็บสาหัส จนตอนนี้ยังไม่หายดีเลย ผมจะเล๋าเรืองราว
เพื่อเตือนใจวัยรุ่นหลายๆคน
วันนั้นผมขับรถจักยานยนไปส่งแฟนสาวที่โรงเรียน ขากลับ ผมขี่กลับบ้านอยู่ดีๆ
ปกติผมขี่รถไวมาก ผมเข้าเลนขวา ยาว เจอคนแก่อยู่กลางถนน ผมเบรคเต็มที่
รถคว่ำจนทำไห้ผม หัวฟาดสลบไป รู้สึกตัวอีกที มีหน่วยกู้ภัย วอรถพยาบาล
นานมากกว่าจะมา สักพัก คนข้างบ้านก้อมา เรียก ตอนเเรกนคึกว่าเราตายแล้ว
แต่เรายังได้ยิน แต่ขยับตัวไม่ได้ คนข้างบ้าน ก้อร้องไห้ไป เรียกผมไปด้วย
[/color]
แล้วโทรบอกแม่ผมว่าผมโดนรถชน แม่ผมก้อรีบมา แม่ร้องไห้ ครับ พร้อมบอกว่า
ลูก ตืนสิลูก ลูกตายไปแม่จะอยู่ยังไง เราอยู่กันเเค่สองคน ทำไมทำกับแม่อย่างนี้
แม่รักลูก ผมน้ำตาไหลเลยครับ พอรถโรงบาลมาถึง แม่ผมไปกับผมตลอด ไม่เคยห่าง
พอหมอมาสรุปอาการ ปรากฎว่า กรามหัก หัวเข่าร้าว คงมีค่าไช้จ่ายค่อนข้างมาก
แม่ผมเลยบอกหมอว่า จะจ่ายเท่าไรไม่สำคัญ ขอไห้ลูกเหมือนเดิมก้อพอ
ตอนนั้นแม่ทำทะกอย่างเพื่อผม เพื่อไห้ผมสบายครับ ผมภูมิใจมากที่ได้เกิดมามีแม่
อย่างนี้ ผมรักแม่ครับ สำหรับท่านที่ ยังตบตีแม่หรือด่าแม่ เลิกเถอะครับ แม่รักเรากว่าชี
วิตเขาเอง เราควรตอบแทนท่านอย่างไรคงรู้นะ เวรกรรมมีจริงนะครับ หวังว่ากระทู้นี้
จะมีประโยชน์นะครับ ย้ำนะครับว่าเปนเรื่องจริง ผมเจอมาแล้ว ตอนนี้แมายังป้อนข้าวต้มอยู่
เลย แม่คลอดเรามา แม่เจ็บ เราควรทำไห้ท่านภูมิใจสิครับ
ยังดีที่สำนึกได้นะ เวรกรรมมีจริงนะ คนที่ทำกับพ่อ แม่ นั้นบาปหนักหนา ถึงวันที่กรรมตามทันแล้วจะรู้สึก
ดีแล้วครับท่าที่คิดได้แบบนี้ แม่ รักและให้อภัยเสมอ ไม่ว่าลูกจะเป็นยังไง รักแม่มากๆครับทุกท่าน :D
ยินดีด้วยครับ ที่ได้เห็นสิ่งดีๆใกล้ตัว ทั้งๆที่แต่ก่อนไม่เคยคิดที่จะเห็น
เราจะทราบความรู้สึกแบบนี้อีกครั้ง และจะซาบซึ้งในความรักของแม่ขึ้นไปอีกหลายเท่าตัว
เมื่อท่านเป็นพ่อคน
ผมก็ทะเลาะกับแม่ไม่พูดกันมาจะพอปีละเค้าน่ะอยากพูดกับผมแต่ผมไม่อยากพูดกับเค้าเพราะพูดไปเดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีก :-*
ลองนึกย้อนดูตอน 5 6ขวบซิครับ ว่าคุณแฮปปี้แค่ใหนที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับตัวแม่ มันรู้สึกปลอดภัยอย่างบอกไม่ถูก
ผมก็ทะเลาะกับแม่บ่อยมาก ตอนนี้แม่75แล้ว ตอนปีใหม่ผมตั้งใจจะทำตัวใหม่
จะไม่ทำตัวเหมือนก่อน จะดูแลท่านให้ดีกว่าเดิม ก่อนที่มันจะสายเกินไป
+1 ครับ ทำตอนที่ท่านยังอยู่ดีกว่าครับ ....อ่านแล้วรักแม่มากๆครับ
ทุกคนเกิดมามีแม่แท้ๆแค่คนเดียวที่เราเกิดมามีเนื้อหนังมังสามีชีวิตอยู่ทุกวันนี้ก็เพราะแม่ ช่วงที่แม่มีชีวิตอยู่เราอยากจะทำอะไรให้ท่านก็รีบๆทำซะยังไม่สาย ถ้าท่านไม่อยู่แล้วเราทำอะไรให้ท่านมันก็ไม่มีประโยชน์
วันข้างหน้า ถ้าคุณมีครอบครัว แล้วมี ลูก วันนั้นแหละครับ คุณจะคิดถึงแม่ขึ้นมาทันที
ความรู้สึกทั้งหมดคุณจะได้รับรู้ว่าเมื่อก่อนแม่รู็สึกแบบไหนกับเรา เราจะได้ความรู้สึกแบบนั้นตอนเรามีลูก
จงทำให้ดีที่สุดเท่าที่คุณจะทำได้
อ่านกระทู้นี้ น้ำตาจะไหล สำหรับผมแม่ถูกเสมอ แม่เคยเก็บโครง KR ของผมที่รอจะขายพร้อมเล่มและชุดโอน แม่ชั่งกิโลขาย ได้เงินมา 200 บาท ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์เพียงแค่อยากช่วยลูกชายขายของ เลิกงานกลับมาแม่ส่งเงินให้หวังให้ผมดีใจ .......พูดไม่ออกเลยครับ แต่ไม่กล้าว่าแม่.....เพราะสำหรับผมแม่ถูกเสมอครับ
แต่กว่าจะชี้แจงให้ลูกค้าเข้าใจก็แทบแย่....แต่ก็ดีใจที่วันนั้นเราอดทน อดกลั้นได้ หากวันนั้นผมด่าว่าแม่ผมคงจะรู้สึกผิดไปจนวันตาย.
รอยยิ้มของแม่มีค่ามากกว่าโครง KR ราคาไม่กี่พันบาท
อ้างจาก: pp20000 เมื่อ มกราคม 11, 2013, 01:43:06 ก่อนเที่ยง
คือ
เมื่อก่อนผมทะเลาะกับเเม่บ่อยมาก ทำไห้แม่เสียใจ มาหลายครั้ง
จนเมื่อวันที่ 4/1/13หรือปีไหม่ที่ผ่านมาเนี่ย ผมประสบอุบัติเหตุ
จนบาดเจ็บสาหัส จนตอนนี้ยังไม่หายดีเลย ผมจะเล๋าเรืองราว
เพื่อเตือนใจวัยรุ่นหลายๆคน
วันนั้นผมขับรถจักยานยนไปส่งแฟนสาวที่โรงเรียน ขากลับ ผมขี่กลับบ้านอยู่ดีๆ
ปกติผมขี่รถไวมาก ผมเข้าเลนขวา ยาว เจอคนแก่อยู่กลางถนน ผมเบรคเต็มที่
รถคว่ำจนทำไห้ผม หัวฟาดสลบไป รู้สึกตัวอีกที มีหน่วยกู้ภัย วอรถพยาบาล
นานมากกว่าจะมา สักพัก คนข้างบ้านก้อมา เรียก ตอนเเรกนคึกว่าเราตายแล้ว
แต่เรายังได้ยิน แต่ขยับตัวไม่ได้ คนข้างบ้าน ก้อร้องไห้ไป เรียกผมไปด้วย
[/color]
แล้วโทรบอกแม่ผมว่าผมโดนรถชน แม่ผมก้อรีบมา แม่ร้องไห้ ครับ พร้อมบอกว่า
ลูก ตืนสิลูก ลูกตายไปแม่จะอยู่ยังไง เราอยู่กันเเค่สองคน ทำไมทำกับแม่อย่างนี้
แม่รักลูก ผมน้ำตาไหลเลยครับ พอรถโรงบาลมาถึง แม่ผมไปกับผมตลอด ไม่เคยห่าง
พอหมอมาสรุปอาการ ปรากฎว่า กรามหัก หัวเข่าร้าว คงมีค่าไช้จ่ายค่อนข้างมาก
แม่ผมเลยบอกหมอว่า จะจ่ายเท่าไรไม่สำคัญ ขอไห้ลูกเหมือนเดิมก้อพอ
ตอนนั้นแม่ทำทะกอย่างเพื่อผม เพื่อไห้ผมสบายครับ ผมภูมิใจมากที่ได้เกิดมามีแม่
อย่างนี้ ผมรักแม่ครับ สำหรับท่านที่ ยังตบตีแม่หรือด่าแม่ เลิกเถอะครับ แม่รักเรากว่าชี
วิตเขาเอง เราควรตอบแทนท่านอย่างไรคงรู้นะ เวรกรรมมีจริงนะครับ หวังว่ากระทู้นี้
จะมีประโยชน์นะครับ ย้ำนะครับว่าเปนเรื่องจริง ผมเจอมาแล้ว ตอนนี้แมายังป้อนข้าวต้มอยู่
เลย แม่คลอดเรามา แม่เจ็บ เราควรทำไห้ท่านภูมิใจสิครับ
:D :D :D :D
ดีคับ อยากให้สังคมไทยเป็นแบบนี้
แม่เป็นคนเดียวที่ ล้างมือ ล้างเท้า และเช็ดตัวให้ผม ตอนผม... ล้มรถ
(http://image.ohozaa.com/i/840/SPwr6K.jpg) (http://image.ohozaa.com/view2/wzVpxRGAEhF9EIkK)
+1 ครับ อ่านแล้วนึกภาพตามนี่น้ำตาแทบจะไหล
เข้ามาซึ้งงงT^T
อ้างจาก: kobchai พระประแดง เมื่อ มกราคม 12, 2013, 11:08:32 ก่อนเที่ยง
อ่านกระทู้นี้ น้ำตาจะไหล สำหรับผมแม่ถูกเสมอ แม่เคยเก็บโครง KR ของผมที่รอจะขายพร้อมเล่มและชุดโอน แม่ชั่งกิโลขาย ได้เงินมา 200 บาท ด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์เพียงแค่อยากช่วยลูกชายขายของ เลิกงานกลับมาแม่ส่งเงินให้หวังให้ผมดีใจ .......พูดไม่ออกเลยครับ แต่ไม่กล้าว่าแม่.....เพราะสำหรับผมแม่ถูกเสมอครับ
แต่กว่าจะชี้แจงให้ลูกค้าเข้าใจก็แทบแย่....แต่ก็ดีใจที่วันนั้นเราอดทน อดกลั้นได้ หากวันนั้นผมด่าว่าแม่ผมคงจะรู้สึกผิดไปจนวันตาย.
รอยยิ้มของแม่มีค่ามากกว่าโครง KR ราคาไม่กี่พันบาท[
ทำถูกต้องเเล้วนะครับบบ :D :D :D
ผมก็เคยทะเลาะกับ ด่าแม่ด้วยคำหยาบคาย แต่ต่อไปนี้ผมจะรักแม่ให้มากๆเลยคับ
กำลังจะเป็นพ่อคนครับ เริ่มเข้าใจว่ากว่าจะเกิดมาเป็นคนได้ มันลำบากพ่อแม่จิงๆครับ แต่พ่อแม่ก็ไม่เคยบ่นเพียงเพราะ อยากให้ลูกเกิดมาแข็งแรงสมบูรณ์เป็นเด็กดี ของสังคมต่อไป สู้ๆครับ
กระทู้นี้ทำผมน้ำตาจะไหลแล้วนะครับ
ยิ่งได้อ่านโพสขายโครงเคอา ผมยิ่งเข้าใจ
ขอมอบเพลงนี้ให้ จขกท.นะครับ..
http://www.youtube.com/watch?v=vocomCyvh08
http://www.youtube.com/watch?v=VfNNTynwLI4
ผมขับรถกลับบ้านไปลพบุรีกับแม่ แม่เล่าให้ฟังว่า ตอนผมเป็นเด็ก แม่จะชอบดูผมเวลาผมดูดนมกับเต้าของแม่ แกจะมองตาตีบๆของผม และน้ำตาแกก็ไหล (ส่วนผม แค่ฟังแม่เล่า น้ำตาลูกน้อยตัวเล็กที่เติบใหญ่มาจนมีวันนี้ ผมก็หลั่งออกมาอย่างไม่มีคำบรรยาย ) อีกอย่าง ผมอยากจะบอกไว้ว่า ไม่มีหญิงคนไหนรักเราได้เท่ากับแม่อีกแล้วครับ ตอนที่เราท้อ ตอนที่เราแพ้ ตอนที่เรานั้นอ่อนแอ ตอนที่เรานั้นตังค์แทบจะหมด ตอนที่ใครอื่นที่ทิ้ง ตอนที่เรานั้นเจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจ แม่ก็ยังคอยอยู่เคียงข้างเราเสมอ ผมจะทำให้แกภาคภูมิใจ ทำให้แกมีความสุข ปลอบประโลมหัวใจของผู้เป็นแม่ และทำหน้่าที่ของลูก ให้ดีที่สุดครับ
ท่านทั้งหลายโชคดีเเล้วที่มีเเม่คอยเป็นกำลังใจให้ ส่วนผมเเม่จากไปตั่งเเต่ผมได้6ขวบเอง
ผมไม่มีโอกาสได้ทดเเทนบุญคุณเเม่เลย ตั่งเเต่จำความได้ ผมติดเเม่มาก เเม่ไปไหนต้องมีผมที่นั่นไม่ห่าง
ตอนที่เเม่จากไป ผมคิดตามประสาเด็กๆว่า เเม่คงเเอบไปไหนโดยไม่อยากพาเราไปด้วย เดี๋ยวเเม่ก็กลับมา คิดอย่างนั้นไปเรี่อย
รอวันรอคืน ร้องไห้ตลอดเวลา ท่านลองคิดดูว่าผมติดเเม่มาก เเล้วอยู่ๆเเม่มาจากเราไปกะทันหัน จิตใจตอนนั้นมันอธิบายไม่ได้เลย เเต่ผมก็ยังจำวันดีดีที่ตอนอยู่กับเเม่ได้เสมอคือ เวลาอยากซื้อไร อยากได้ไรขอตังเเม่ พอเเม่ให้ตังผมก็จะกอดเเม่เเน่นๆ หอมเเก้มเเม่ เป็นความรู้สึกดีดีที่หาเปรียบไม่ได้อีกเเล้ว ทุกวันนี้ผมยังจำความรู้สึกนั้นได้เสมอ เเละจะไม่ลืมไปชั่วชีวิต
ถ้าตอนนี้ผมบอกกับเเม่ผมได้ ผมจะบอกว่า" เเม่ครับ ผมขอเกิดเป็นลูกเเม่ทุกๆชาติไป ให้ผมได้มีโอกาส ได้ทดเเทนค่าน้ำนมเเม่สักครั้งนะเเม่ครับ"
T^T
+1 เลยคับอะไรเคยผิด ก็คิดได้
ปล.ผมหอมแม่ทุกวัน อิอิ
อ้างจาก: pp20000 เมื่อ มกราคม 11, 2013, 01:43:06 ก่อนเที่ยง
คือ
เมื่อก่อนผมทะเลาะกับเเม่บ่อยมาก ทำไห้แม่เสียใจ มาหลายครั้ง
จนเมื่อวันที่ 4/1/13หรือปีไหม่ที่ผ่านมาเนี่ย ผมประสบอุบัติเหตุ
จนบาดเจ็บสาหัส จนตอนนี้ยังไม่หายดีเลย ผมจะเล๋าเรืองราว
เพื่อเตือนใจวัยรุ่นหลายๆคน
วันนั้นผมขับรถจักยานยนไปส่งแฟนสาวที่โรงเรียน ขากลับ ผมขี่กลับบ้านอยู่ดีๆ
ปกติผมขี่รถไวมาก ผมเข้าเลนขวา ยาว เจอคนแก่อยู่กลางถนน ผมเบรคเต็มที่
รถคว่ำจนทำไห้ผม หัวฟาดสลบไป รู้สึกตัวอีกที มีหน่วยกู้ภัย วอรถพยาบาล
นานมากกว่าจะมา สักพัก คนข้างบ้านก้อมา เรียก ตอนเเรกนคึกว่าเราตายแล้ว
แต่เรายังได้ยิน แต่ขยับตัวไม่ได้ คนข้างบ้าน ก้อร้องไห้ไป เรียกผมไปด้วย
[/color]
แล้วโทรบอกแม่ผมว่าผมโดนรถชน แม่ผมก้อรีบมา แม่ร้องไห้ ครับ พร้อมบอกว่า
ลูก ตืนสิลูก ลูกตายไปแม่จะอยู่ยังไง เราอยู่กันเเค่สองคน ทำไมทำกับแม่อย่างนี้
แม่รักลูก ผมน้ำตาไหลเลยครับ พอรถโรงบาลมาถึง แม่ผมไปกับผมตลอด ไม่เคยห่าง
พอหมอมาสรุปอาการ ปรากฎว่า กรามหัก หัวเข่าร้าว คงมีค่าไช้จ่ายค่อนข้างมาก
แม่ผมเลยบอกหมอว่า จะจ่ายเท่าไรไม่สำคัญ ขอไห้ลูกเหมือนเดิมก้อพอ
ตอนนั้นแม่ทำทะกอย่างเพื่อผม เพื่อไห้ผมสบายครับ ผมภูมิใจมากที่ได้เกิดมามีแม่
อย่างนี้ ผมรักแม่ครับ สำหรับท่านที่ ยังตบตีแม่หรือด่าแม่ เลิกเถอะครับ แม่รักเรากว่าชี
วิตเขาเอง เราควรตอบแทนท่านอย่างไรคงรู้นะ เวรกรรมมีจริงนะครับ หวังว่ากระทู้นี้
จะมีประโยชน์นะครับ ย้ำนะครับว่าเปนเรื่องจริง ผมเจอมาแล้ว ตอนนี้แมายังป้อนข้าวต้มอยู่
เลย แม่คลอดเรามา แม่เจ็บ เราควรทำไห้ท่านภูมิใจสิครับ
ถูกต้องเลยคับ
มีหลายคนพึ่งคิดได้ตอนที่ท่านจากไป ซึ่งไม่มีความหมายอะไร
ตอนท่านอยู่ ดูเเลท่านให้ดีเหมือนที่ท่านดูเเลเราเถอะครับ
อ้างจาก: nuttakit เมื่อ มกราคม 15, 2013, 12:21:53 ก่อนเที่ยง
ท่านทั้งหลายโชคดีเเล้วที่มีเเม่คอยเป็นกำลังใจให้ ส่วนผมเเม่จากไปตั่งเเต่ผมได้6ขวบเอง
ผมไม่มีโอกาสได้ทดเเทนบุญคุณเเม่เลย ตั่งเเต่จำความได้ ผมติดเเม่มาก เเม่ไปไหนต้องมีผมที่นั่นไม่ห่าง
ตอนที่เเม่จากไป ผมคิดตามประสาเด็กๆว่า เเม่คงเเอบไปไหนโดยไม่อยากพาเราไปด้วย เดี๋ยวเเม่ก็กลับมา คิดอย่างนั้นไปเรี่อย
รอวันรอคืน ร้องไห้ตลอดเวลา ท่านลองคิดดูว่าผมติดเเม่มาก เเล้วอยู่ๆเเม่มาจากเราไปกะทันหัน จิตใจตอนนั้นมันอธิบายไม่ได้เลย เเต่ผมก็ยังจำวันดีดีที่ตอนอยู่กับเเม่ได้เสมอคือ เวลาอยากซื้อไร อยากได้ไรขอตังเเม่ พอเเม่ให้ตังผมก็จะกอดเเม่เเน่นๆ หอมเเก้มเเม่ เป็นความรู้สึกดีดีที่หาเปรียบไม่ได้อีกเเล้ว ทุกวันนี้ผมยังจำความรู้สึกนั้นได้เสมอ เเละจะไม่ลืมไปชั่วชีวิต
ถ้าตอนนี้ผมบอกกับเเม่ผมได้ ผมจะบอกว่า" เเม่ครับ ผมขอเกิดเป็นลูกเเม่ทุกๆชาติไป ให้ผมได้มีโอกาส ได้ทดเเทนค่าน้ำนมเเม่สักครั้งนะเเม่ครับ"
ซึ้งครับผม....ผม..ไม่รู้จะอธิบายยังไง แค่เราเป็นคนดีท่านก็คงดีใจแล้วครับ...สู้ๆ++++ตามนั้นครับผม
ผมอ่านเจอสุภาษิตจีนนานแล้วครับ ที่ไหนก้อจำไม่ได้เหมือนกัน จำได้ว่าเขาเขียนว่า
ไม่เลี้ยงดูพ่อแม่เมื่อท่านยังมีชีวิตอยู ป่วยการที่จะไปเซ่นไหว้เมือตายแล้ว
แม่ผมอายุกว่า 85 ปีแล้วแต่ท่านยังเดินได้ดี ท่านเป็นแม่พระของลูกจริง พี่น้องผมไม่เคยทะเลาะกัน ท่านชอบทำบุญ และผมก้อจะเป็นคนพาท่านไปทำบุญเสมอ
ปีที่แล้วท่านบอกปีหน้าอยากไปเที่ยวกัมพูชา ผมก้อกะปิดเทอมใหญ่เมษาฯ คงมีโอกาสพาท่านไป หลังจากเคยพาไปมาแล้วมากมายหลายที่ที่ท่านอยากไป
ดีใจครับที่เจ้าของกระทู้สำนึกได้ ก่อนที่จะสายเกินไป ขอให้หายเจ็บไวๆนะครับ
บุญคุณอันใด ก็ไม่เท่าบุญคุณพ่อแม่ครับ ^^
ซึ้งดีจัง :P