หัวข้อนี้ผมเชื่อว่า มีหลายท่านที่เคยเจอมา มีหลายท่านที่ไม่เคยเจอ คนเคยเจอก็จะเชื่อเเต่ไม่เต็ม100 เพราะยังไม่สามารถพิสูจฐ์ได้ คนไม่เคยเจอยังไงก็ไม่เชื่อ ส่วนผมขอเชื่อ90เลยครับ เพราะผมประสบมาค่อนข้างเยอะ เเล้วที่เจอเเต่ละครั้งไม่ใช่ในฝัน เจอเเบบจะจะ ขอเล่าที่เจอครั้งเเรกในชีวิตที่เจอ เหมือนกับว่ามาเปิดเนตรให้ผม หลังจากนั้นก็เจอมาเรื่อยๆๆๆ เริ่มเรื่องเลยนะครับ
วันนั้น เป็นช่วงปิดเทอม ผมได้มาช่วยพี่ขายของเเถวๆลาดพร้าว วันรุ่งขึ้นจะต้องไปฟังผลสอบ โรงเรียนผมอยู่เเถวๆหัวลำโพง ก็ต้องตื่นเเต่มืด เผื่อเวลารถติด
ตื่นเต้นกับผลสอบ ผ่านป่าวหว่าาา ตื่นเต้นที่จะได้เจอเพื่อนที่ไม่เจอกันเลยในช่วงปิดเทอม อาบน้ำเเต่งตัวเสดตี3ครึ่งออกเดินทาง ผมจะออกทางหลังบ้าน(นึกภาพตามนะครับ)หลังบ้านผมกับหลังบ้านของเพื่อนบ้านจะอยู่ตรงข้ามกัน มันก็เหมือนจะเป็นตรอกเล็กๆกว้างประมาณไม่ถึง2เมตร ช่วงจังหวะเปิดประตู เป็นปกติที่เราจะต้องทอดสายตามองว่ามีใครไหม มีไรผิดปกติไหม ปรากฎไม่มีไร ก็ปิดประตู พอหันจะเดินออก ช็อกกกก เจอผู้หญิง มายืนจ้องหน้าห่างกันไม่ถึงศอก ข็อกกกจิงๆครับ ไม่เคยตกใจอะไรเท่าครั้งนี้เลย ขาตายก้าวไม่ออก ไม่มีเเรงเเม้กระทั่งจะผลักเขาด้วยความตกใจ ช็อกกกชั่วขณะ พอได้สติผมรีบเดินจ้ำๆไม่มีเเรงที่จะวิ่งโดยไม่หันกลับมามองเขา ปลอบใจตัวเอง มันเป็นคนๆๆๆๆ สักพักเเรงกลับมา ผมวิ่งโกยไม่คิดชีวิต
ท่านว่าเขาคือคน หรือผีครับ ไม่ถึง10วินาที ช่วงจังหวะเปิดประตูทอดสายตา ผมให้3วิ หันหลังปิดประตูให้อีก3ิวิ เขาจะวิ่งมาหรือกระโดดมาจากไหน ในช่วงจังหวะตอนปิดประตู ไม่มีทางเป็นได้ เเล้วผมเป็น ชายเขาเป็นหญิงจะมายืนจ้องหน้าผมระยะประชิดไม จิงไหมคับท่าน จบ เอาไว้จะเล่าเรื่ิองที่2,3,4,5,...............จะจะครับ :-*
ผี หรือ วิญญาณ มีจริงครับผมเชื่อ100เปอร์เซ็น จากประสบการณ์ผมเจอมาหลายครั้งมาก แต่ของผมแปลกตรงที่ผมไม่เคยเห็นรูปร่างหน้าตาพวกเขาซักทีนะ ได้แต่ได้ยินเสียง อย่างเช่นไปนอนตามโรงแรมคงจะไปนอนทับที่เขาพอเราเคลิ้มจะหลับก็จะได้ยินเสียเขาร้องไห้ พอตื่นก็เงียบ ก็พยามค้นหาต้นตอเสียงนะว่ามันมาจากข้างห้องรึเปล่าแต่ก็ไม่ใช ก็นอนต่อแต่พอจะหลับก็ได้ยินเสียงร้องไห้อีก 2-3 ครั้งจนต้องย้ายที่นอนไปอีกด้านของเตียงจึงหลับสบาย ยังนึกถึงเลยว่าคืนนั้นเราได้นอนเตียงเดียวกับผีแน่เลย เจอแบบนี้ก็หลายหน แต่ก็ไม่เห็นฝันหรือมีอะไรให้กลัวนะและยังเจอแบบหาต้นตอเสียงไม่ได้อีกหลายครั้งแต่ผมเฉยๆไม่คิดอะไร เพราะเคยทำงานด้านพยาบาลมา เคยอยู่เวรแล้วต้องเย็บแผลผู้ประสบอุบัติเหตุแต่เขาตายคามือก็มี ให้ยาคนป่วยแล้วตายคาเข็มฉีดยาก็เคย ก็เลยไม่เคยนึกกลัวผีครับ เพราะยังไงเขาก็ตายไปแล้วไม่มีอะไรจะเทียบเราได้ร๊อก
ไม่เคยครับ ผมกัว :-X :-X :-X
ผมทำงานกู้ถัยมาเกือบ10ปี เจอบ่อยครับเพราะบ้านพัก จะใช้เป็นที่พักศพด้วย
เดี๋ยวจะมาเล่าให้ฟังครับ
เคยไปดูผ่าศพ ที่นิติเวช โรงพยาบาลตำรวจ เค้าเรียก ผี หรือเปล่า
ก้อเห็นนอนกัน นิ่งๆ ไม่เห็นลุกขึ้นมาทำไรได้ ขนาดเอา มีดกรีดท้อง
เลื่อยผ่าหัว เอาสมองออกมาดู ยังนอนกันเฉย
เรื่องแบบนี้คงแล้วแต่เซนต์ของแต่ละคน คนที่เคยเจอก็เจออยู่เรื่อยๆเหมือนว่าเขาจะสื่อสารใด้กับบางคนเท่านั้น
;) เจอแต่ ผีจับหัว
เจอตัวเป็นๆจริงๆยังไม่เคยเจอคับ แต่ถ้าฝันเห็นเนี้ยเยอะมากจริงๆคับ
อ้างจาก: Peek2TZ เมื่อ มกราคม 15, 2013, 10:11:47 ก่อนเที่ยง
เคยไปดูผ่าศพ ที่นิติเวช โรงพยาบาลตำรวจ เค้าเรียก ผี หรือเปล่า
ก้อเห็นนอนกัน นิ่งๆ ไม่เห็นลุกขึ้นมาทำไรได้ ขนาดเอา มีดกรีดท้อง
เลื่อยผ่าหัว เอาสมองออกมาดู ยังนอนกันเฉย
นั้นคือศพครับ เป็นกายหยาบ ส่วนผีคือกายละเอียด เป็นวิญญาณ เมื่อตายก็ออกจากร่าง เพื่อไปรอเวียนว่าย ตาย เกิด ต่อไป
อ้างจาก: topten เมื่อ มกราคม 15, 2013, 10:48:07 ก่อนเที่ยง
เรื่องแบบนี้คงแล้วแต่เซนต์ของแต่ละคน คนที่เคยเจอก็เจออยู่เรื่อยๆเหมือนว่าเขาจะสื่อสารใด้กับบางคนเท่านั้น
เหมือนคำพูดนี้หรือเปล่า รักแท้ก็เหมือนผีรู้ว่ามีอยู่จริง แต่ไม่กี่คนที่จะได้สัมผัสมันจริงๆ
อ้างจาก: TUMNS15RR เมื่อ มกราคม 15, 2013, 11:17:49 ก่อนเที่ยง
อ้างจาก: topten เมื่อ มกราคม 15, 2013, 10:48:07 ก่อนเที่ยง
เรื่องแบบนี้คงแล้วแต่เซนต์ของแต่ละคน คนที่เคยเจอก็เจออยู่เรื่อยๆเหมือนว่าเขาจะสื่อสารใด้กับบางคนเท่านั้น
เหมือนคำพูดนี้หรือเปล่า รักแท้ก็เหมือนผีรู้ว่ามีอยู่จริง แต่ไม่กี่คนที่จะได้สัมผัสมันจริงๆ
สุดยอด
ผมเชื่อว่ามีจริงครับ ที่คอนโดเก่าผมเจอบ่อยมากเค้า ชอบมายืนหรือนั่งอยู่ปลายเตียง สักพักก็หายไป เพื่อนมาเที่ยวห้องก็เห็นแต่เห็นเป็นเงากันหลายคนเลยครับ
ผมยังไม่เคยเจอแบบ จะจะ ครับ เคยแต่ได้ยินเสียง จะเล่าให้ฟัง เรื่องนี้ผ่านมาจะสิบปีแล้ว บึกถึงแล้วยังขำมาถึงทุกวันนี้
คือเค้าเหมือนจะอาศัยในบริเวณบ้านผมนั้นแหล่ะ จะเรียกว่าผีบ้านผีเรือนเห็นจะได้ เพราะเค้ามาดี ดีจิงๆ- -
ตอนนั้นผมยังเด็กเพิ่งเริ่มเป็นหนุ่ม ผมได้หนังแผ่นมาจากเพื่อนผม(หนังแนวไหนรู้กันนะครับ)
คือดึกดื่นคืนหนึ่ง พ่อแม่ผมไม่อยู่บ้านตั้งแต่หัววันไปต่างจังหวัด ผมก็จัดเลยครับกิจกรรมของเด็กแรกรุ่น ปิดไฟทั้งบ้านเปิดหนังและเริ่มกิจกรรม
กิจกรรมของผมดำเนินไปซักพักอย่างเพลิดเพลิน แต่แล้วผมก็ต้องชะงักเพราะหูผมได้ยินเสียงเหมือนคนเดินตรงบันได(ผมอยู่บ้านคนเดียว)
ผมผงะ ชะโงกหน้าไปดูบันไดจุดกำเนิดเสียงฝีเท้านั้น ไม่มีใครแล้วเสียงก็เงียบไป ผมไม่ใส่ใจไม่คิดอะไร หันหน้ากลับกำลังจะจัดการต่อ
อยู่ๆก็มีเสียงฝีเท้าอีกแล้วครับ คราวนี้ดังกว่าเดิม เหมือนคนย่ำเท้าชัดเจนมาก เหมือนคนเดินแบบไม่พอใจ ผมก็เห่ย! ชักจะไม่ปกติและ ผมนิ่งคิด
ไปซักพักยังไม่ปิดหนัง ยังไม่ทันใส่กางเกง เสียงมาอีกทีนี้เป็นเสียงกระทืบเท้าเลยครับ ชัดเจน ตรงบันได เหมือนกระทืบเท้าไล่หมา ประมาณนั้น
ผมรีบเลยปิดหนังไม่สนใจแล้ว รีบใส่กางเกงทันที ไม่เอาแล้ว เลิก! ทันใดนั้น ผมได้ยินเสียงเปิดประตูรั่วหน้าบ้าน ใช่แล้วผู้ปกครองผมกลับมาบ้าน
ก่อนกำหนดนั่นเอง รู้ในทันทีว่า เค้าต้องการสื่อสารอะไรกับผม พอรู้แบบนี้ผมรู้สึกขอบคุณจังเลย ถ้าไม่มีผีตนนี้หล่ะก็ โดนแน่ๆ
แล้วก็แบบ อายอย่างแรง อายผี 5555
ขอยืนยังว่าเรื่องจริง 5555 อย่าว่าผมนะ ตอนนั้นเพิ่งเริ่มโตครับ ^^
ผมว่ามีจริงนะครับ แล้วแต่ใครเจอหรือไม่เจอ ผมก็เคยเจอสมัยตอนบวชเป็นพระ เดินลงจากกุฏิไปอ่านหนังสือในโบสถ์เพื่อสอบนักธรรมชั้นตรี ตอนตีสี่ คืนนั้นเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวง ตี่สี่แล้วพระจันทร์ยังคงส่องแสงสว่างอยู่เห็นทางเดินได้ชัดแบบไม่ต้องส่องไฟฉายเลย ปกติถ้าเดือนมืดต้องใช้ไฟฉาย ก่อนออกจากกุฏิเงยหน้าไปดูท้องฟ้าไม่มีเมฆเลย จังหวะพอใกล้ถึงโบสถ์กำลังอยู่หน้าเมรุเผาศพ ได้ปรากฏมีเงาขนาดใหญ่มาปกคลุมหลังคาโบสถ์ จนมืดดำ ทั้งที่ก่อนถึงยังสว่างไปทั่วทั้งวัด และวัดนี้ไม่ค่อยมีต้นไม้ บริเวณเกือบทั้งหมดเป็นลานกว้าง(วัดในเมือง)เลยเดินก้มหน้าเข้าไปอ่านหนังสือในโบสถ์โดยไม่พูดกับพระรูปอื่นเลย ตอนเช้าหลังจากบิณฑบาตรเสร็จเลย "ปัจฯข้าว ปัจฯน้ำ" ชุดใหญ่ ให้แก่เจ้ากรรมนายเวร สัมพเวสีทั้งหลายทั้งมวล
จำไว้นิดนึงนะครับ ไม่ว่าท่านจะเจอในแบบใหน เห็นชัดหรือไม่ชัด หรือฝันเห็น หรือจะอะไรก็แล้วแต่"ให้จำไว้ว่า เขามาขอส่วนบุญ"จากเราผู้มีบุญ(คนที่เจอเค้าว่าเป็นคนมีบุญ)
อ่านกระทู้นี้เเล้ว
ขนยืนขึ้น :(
เพื่อนสนิทที่สุดตายวันสงกรานต์ ด้วย คาวา เออาร์ไมโคร ผมคนเดียวไม่ได้เผาศพมัน เพราะติดธุระทางบ้าน
ในงานศพ ผมช่วยงานตลอดตั้งแต่เริ่มจนจบงาน แต่ ช่วงเวลาที่ขึ้นเมรุไม่กี่ชั่วโมงนั้นผมไม่ได้ไปแค่นั้นเอง
มันมาหา จะจะ เห็นเป็นตัวเลย แต่แปลกที่มันไม่ใส่เสื้อผ้า(คนแก่บอกว่า คนตายถ้าเป็นผี จะใส่ชุดที่เราเผาให้)
ช่วงเอวลงมา เห็นแค่รูปร่าง ดูออกว่าเป็นเอว เป็นขา ที่ไม่มีความหนาแน่น
แต่เอวขึ้นไป มองเห็นผิวหนังและกล้ามเนื้อ ทุกอย่าง เกือบเหมือนคนปกติผิดแต่ว่า เราสามารถมองทะลุตัวมันได้
ผมสามารถมองเห็น ผนังบ้านที่เพื่อนยืนบังอยู่ได้ แม้แต่แสงที่ลอดผ่าน มากระทบหน้าอกเพื่อน ก็มองเห็นได้เป็นแนวเดียวกันกะผนัง
ผมอยากพูดแต่พูดไม่ออก จ้องมองหน้ามัน ระยะห่างกันเมตรกว่าได้เห็นน้ำตาคลอเบ้าเลย ชัดเจนมาก
ช่วงเวลาไม่กี่นาทีเพื่อนก็หายไป เริ่มหายจากด้านล่างก่อน จนหายไปหมด เป็นเม็ดเล็กๆ แล้วเลือนหายเหมือนในหนังเด๊ะ
พอหายไปหมด เสีบงผมถึงออกจากปาก เรื่ยกชื่อเพื่อนอย่างดัง
และที่สำคัญ ผมไม่ได้กินเหล้า และไม่ใช่ความฝัน วันนั้นไม่รู้เป็นไร สมองปรอดโปร่งมากแปลก ก่อนจะเจอมัน
ผมคิดว่า ถ้าคนกลัวผี ยิ่งกลัว จะไม่เจอผีนะ ใจอยากเจอจะไม่เจอ อย่างผมวันนั้นไม่ได้คิดออะไรเลย และผมคิดว่าการเจอผีไม่ใช่เรื่องง่าย
ผมเลยไม่ค่อยกลัวที่จะเจอซักเท่าไหร่
ตั้งแต่วันนั้น ผมรู้ และจำฝังใจว่า ผีมีจริง ชาติหน้า ชาติก่อนมีจริง กรรมเวรมีจริง
วิทยาศาสตร์พิสูจน์เรื่องผีได้มั้ย ผมไม่ทราบ แต่ตาผมพิสูจน์มาแล้ว ผมเชื่อสายตาของผม และความรักระหว่างเพื่อนที่มีต่อเพื่อน
นั่นคือครั้งเดียวในชีวิตที่เจอผี แต่ไอ้เรื่องได้ยินเสียง อะไรแบบนั้น ผมไม่เชื่อไว้ก่อนว่าเป็นผี และไม่กลัวที่จะเดินเข้าไปดู
แต่มีครั้งนึง ที่ผมคิดว่าเป็นเสียงผี เสียงหัวเราะนั้นเป็นเสียงที่เพราะมาก บอกได้เลยว่าเจ้าของเสียงนั้นต้องสวยมาก
งานนี้เจ้าของเสียงคือนางไม้ ทุกคนที่เจอเดาว่าอย่างนั้นนะ เพราะอันนี้ไม่เคยปรากฏกายให้ใครเห็น ได้ยินแต่เสียงกันทุกคน
ที่บ้าน ผีบ้านผีเรือนเค้าชอบ มาปรากฏให้เห็นเป็นระยะๆ บางทีกลับบ้านดึก ก็มาเดินผ่านในบ้านให้เห็น เพื่อนผมก็เห็น บางวันนอนคนเดียวหยุชั้น2 ตอนตี2.30 มีเสียงคนวิ่งขึ้นบันไดมาอย่างไว มาเคาะประตูห้องอย่า่งดัง ไม่เป็นอันหลับอันนอน ตื่นมามาเช็คดูไม่ีมีของอะไรหายไป บ้านล็อคจากข้างในเหมือนเดิมทุกอย่าง
เรื่องที่ 2 ครบรอบ 100 วัน น้า่เพื่อนพอดี ตอนประมาณ 5 ทุ่มกว่าๆ มายืนตง่านต่อหน้าต่อตา ให้เห็นในระยะ 2 เมตร ไม่เป็นอันหลับอันนอน ไครว่าผีหรือวิญญาณไม่มีจริงผมเถียงเลย
คืนนี้...คงจะนอนไม่ได้....เพราะกลัว...ผี มันอยู่ใต้ผ้าห่ม......
ผีหลอก ก็ยังพอทน แต่คนหลอกคน มันช้ำใจจนวายวุ่น
ไม่เคยเจอครับและไม่อยากเจอด้วยครับ แต่เวลาไปกรีดยางที่สวนซึ่งอยู่หลังป่าช้า ผมล่ะอดกลัวไม่ได้ครับ แต่ก็เป็นผลดีที่ทำให้ผมทำงานได้รวดเร็วสุดๆเลยครับ 55+++
เข้ามาอ่าน...
ชอบๆ
เรื่องที่2ที่ผมจะเล่า
เมื่อก่อนผมทำงาน บ. เเห่งนึง เกือบจะทุกๆสุดสัปดาห์ จะต้องสังสรรค์กับเพื่อนที่ บ.เดียวกัน ตามประสาคนยังไม่มีครอบครัว เเต่มีอยู่วันนึง สังสรรค์ถึงประมาณตี2 ก็เเยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน ผมก็ขี่รถกลับบ้าน เข้าซอย ก็เจออาเเปะเเถวบ้านโบกให้จอด คือบ้านอาเเปะเขาจะอยุ่กลางซอย บ้านผมจะอยู่ท้ายซอย จะเข้าหรือออกก็ต้องผ่านบ้านอาเเปะ ผมก็เลยจอด
ผมถาม " เเปะ มีไรหรือครับ"
อาเเปะ " ลื้อไปซื้อโจ๊กให้เเปะหน่อยสิ"
ผมตอบ " เขาขายหมด เก็บร้านเเล้วเเปะ" อาเเปะก็หยักหน้า ผมก็เลยขี่รถกลับบ้าน อาบน้ำ เข้านอน ปกติ
วันรุ่งขึ้น ตื่นสายหน่อยเป็นวันหยุด เกิดหิว ก็ขี่รถว่าจะไปซื้อข้าวหน้าปากซอยหน่อย พอมาถึงกลางซอยผ่านหน้าบ้านอาแปะ
ทำไมวันนี้ที่บ้านอาเเปะคนเยอะจัง ก็ไม่ได้สนใจไร ขี่ไปซื้อข้าว เเล้วก็ขี่กลับ มาเจอเจ๊ เเถวบ้านเดินมาพอดีผมก็เลยถามเขา "เจ๊ๆบ้านอาเเปะเขามีงานไรกันหรอ" เจ๊บอกว่างานศพ ผมถามต่อใครตายหรือเจ๊ เขาบอก"อาเเปะไง"ผมอึ้งไปครู่ ถามเจ๊ว่าเมื่อไหร่ เขาบอกว่า เมื่อคืนตอนประมาณ1ทุ่ม ผมอุทาน หาาาาาาาาาาา!ช๊อก
อ้างจาก: nuttakit เมื่อ มกราคม 15, 2013, 11:40:24 หลังเที่ยง
เรื่องที่2ที่ผมจะเล่า
เมื่อก่อนผมทำงาน บ. เเห่งนึง เกือบจะทุกๆสุดสัปดาห์ จะต้องสังสรรค์กับเพื่อนที่ บ.เดียวกัน ตามประสาคนยังไม่มีครอบครัว เเต่มีอยู่วันนึง สังสรรค์ถึงประมาณตี2 ก็เเยกย้ายกันกลับบ้านใครบ้านมัน ผมก็ขี่รถกลับบ้าน เข้าซอย ก็เจออาเเปะเเถวบ้านโบกให้จอด คือบ้านอาเเปะเขาจะอยุ่กลางซอย บ้านผมจะอยู่ท้ายซอย จะเข้าหรือออกก็ต้องผ่านบ้านอาเเปะ ผมก็เลยจอด
ผมถาม " เเปะ มีไรหรือครับ"
อาเเปะ " ลื้อไปซื้อโจ๊กให้เเปะหน่อยสิ"
ผมตอบ " เขาขายหมด เก็บร้านเเล้วเเปะ" อาเเปะก็หยักหน้า ผมก็เลยขี่รถกลับบ้าน อาบน้ำ เข้านอน ปกติ
วันรุ่งขึ้น ตื่นสายหน่อยเป็นวันหยุด เกิดหิว ก็ขี่รถว่าจะไปซื้อข้าวหน้าปากซอยหน่อย พอมาถึงกลางซอยผ่านหน้าบ้านอาแปะ
ทำไมวันนี้ที่บ้านอาเเปะคนเยอะจัง ก็ไม่ได้สนใจไร ขี่ไปซื้อข้าว เเล้วก็ขี่กลับ มาเจอเจ๊ เเถวบ้านเดินมาพอดีผมก็เลยถามเขา "เจ๊ๆบ้านอาเเปะเขามีงานไรกันหรอ" เจ๊บอกว่างานศพ ผมถามต่อใครตายหรือเจ๊ เขาบอก"อาเเปะไง"ผมอึ้งไปครู่ ถามเจ๊ว่าเมื่อไหร่ เขาบอกว่า เมื่อคืนตอนประมาณ1ทุ่ม ผมอุทาน หาาาาาาาาาาา!ช๊อก
อันนี้น่ากัวจิง (http://www.vigothailand.com/board/Smileys/vigothailand/th_069_.gif)
เฮ่ยพี่ ผมไปเจอแหล่งที่เค้ากองอะไหล่ไว้รอขายพวกเราแล้วแหละ มีเพียบเลย .... ราคาใช้ได้ด้วย .... เมื่อวานไปมา เจอหน้ากากเปลือบดิบทีแซดแท้เหลือสองอัน เลยสอยมาเลยอ่ะ
ท่อ พีดีเค ก็มี อะไหล่คาวาบานเลย สนใจป่าว?
เรื่องแรก เป็นเด็กสาวม.3จมน้ำตาย วันนี้นผมเข้าเวร จนท.สื่อสาร ห้องสื่อสารจะเป็นห้องเล็ก แยกตัวจากบ้านพักประมาณ50ม.
งมศพเสร็จประมาณ 00.30น. เอาศพไปล่งวัดกลับมา รถจอดอยู่ข้างห้อง ประมาณตี3ครึ่งหมาหอน รอบๆห้อง ผมเลยมองไปแถวๆรถ มีรอยน้ำเป็นรอยๆ พร้อมกับเสียงร้องให้ของผู้หญิง แล้วได้ยินเสียงเดินรอบๆห้อง ผมเลยพูดว่า อย่ามารบกวนกันเลย หรือมีอะใรให้ช่วยแล้วเสียงก็เงียบไป
พอเช้าขึ้นมา ผมถามพลเปลว่า ตอนเอาศพขึ้นรถ ได้เชิญวิญญาณขึ้นด้วยใหมเขาบอกว่าเชิญ แล้วพอตอนเอาศพลงวัดได้เชิญลงด้วยไหมเขาก็ตอบว่าเชิญ แล้วสิ่งของผู้ตายได้เอาลงจากรถครบไหม เขาบอกไม่แน่ใจ เลยไปรื้อรถด้านหลัง ตรงได้เปลพบกำไลเงินตกอยู่ ผมเลยเอาไปคืนให้ที่วัด พอวันหลังมาก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ เงียบปกติ
ยามค่ำๆข้อย! เจอแต่"ผีจับหัว"อ่ะ อิอิ
ไม่เคยเห็น ไม่เชื่อเรื่องพวกนี้ครับ อันที่จริงคนเราเกิดมาก็ต้องตาย ถ้าตายไปแล้วเป็นผีๆที่เรากลัวกัน แต่คนเรากลับกลัวที่จะตาย(ไม่รู่ทำไมในเมื่อถ้าเราเป็นผีที่คนเป็นๆกลัวกัน)แสดงว่าเป็นผีแล้วต้องเก่งมากๆ
ผมก็กลัวตายเหมือนกัน อิอิ
เอาไป 10 กระโหลก ครับ ผมกลัวผี
เคยเห็นมากับตา 3 ครั้งครับ
เรื่องที่3ที่ผมจะเล่า
ตอนนั้นทำงานที่โรงงานในซอยสุขุมวิท93 ผมเดินไปทำธุระที่ซอย97 ช่วงนั้นป็นช่วงเวลาประมาณ2ทุ่ม พอทำธุระเสร๊จก็เดินกลับ ก็จะต้องผ่านซอย95 ซอย95/1 เกิดปวดฉี่ขึ้นมากะทันหัน ในซอยสุขุมวิท95/1สุดท้ายซอย จะมีศาลเจ้าใหญ่พอสมควรตั้งอยู่ ผมเลยเอาว่ะฉี่หลังศาลนี่เเหละลับตาคนดี เหมาะที่สุดเเล้วละเเวกนั้น พอฉี่เสร็จ พนมมือไหว้ศาล1ครั้ง เเล้วก็จะเดินกลับโรงงานที่ซอย93
ก็เดินๆๆเรื่อยเปลื่อยๆจนเอะใจ เอ๊ะทำไมเราเดินมานานเเล้ว ไม่ถึงโรงงานเสียที ก็ยังไม่คิดไร ยิ่งเดินยิ่งวังเวง กลายเป็นว่าทั้งซอยมีผมเดินอยุ่คนเดียว ซึ่งปกติเวลาช่วงนี้คนยังเดินพลุกพร่าน ใจเริ่มไม่ดีระ เเต่ก็ยังเดินต่อไป ก็ไม่ถึงเสียที ช่วงนี้เริ่มสับสนเเล้ว หันมองข้างหลัง เห็นชาย4คนรูปร่างล่ำสัน ตัวดำเมี่ยน นุ่งโจงกระเบน ถือคล้ายกระบอง ทำท่าจะมาตีผม ผมรีบหันกลับ ไม่กล้าหันไปมอง คงเดินต่อไป ตอนนั้นรู้เเล้วว่าผมโดนเล่นงานเเล้ว ก็เดินๆๆไปไม่มีจุดหมาย อยู่ๆก็จำคำพี่ชายเคยสอนไว้ว่า ถ้าเจอเรื่องเเบบนี้ ให้ท่อง พุทโธ ๆ ๆ ผมก็ท่องไปเดินไป สักพักถึงหน้าโรงงานเเล้ว เเต่คราวนี้ผมบังคับตัวเองไม่ได้เลย วิ่งขึ้นโต๊ะอาหาร พนมมือ ตัวสั่น เเต่จิตใจ ตามองเห็นว่าเราทำไร เป็นไร เเต่บังคับไม่ได้ เพื่อนที่ทำงานก็เเปลกใจ ว่าทำไมเราขึ้นไปนั่งบนโตีะอาหาร ทำตัวสั่น เขานึกว่าผมนึกสนุกไรขึ้นมา ผมรีบตะโกน ช่วยไปตามพี่ชายมาให้หน่อยยยย
พอพี่ชายผมมา ถามว่าไปทำไรมา ผมเลยบอก เมื่อกี้ผมไปฉี่หลังศาล เเล้วก็เป็นหยั่งงี้อ่ะ ปากก็พูด ตัวก็สั่นๆๆเหมือนเจ้าเข้า พอพี่รู้ รีบหาธูป16ดอก จูงผมไปกลางเเจ้ง กล่าวคำขอขมา ยื่งสั่นๆมากขึ้นๆ พอปลักธูปเสร็จก็เดินกลับเข้าโรงงาน อาการสั่นก็ลดลงๆๆจนผม หลับไปไม่รุ้ตัว รู้ตัวอีกทีตอนเช้าเเล้ว( จิงจิงผมเจอมาอีกหลายเรื่อง เเต่ผมจะเล่าอีกเรื่องเดียว เพื่อให้ท่านที่เจอมาเล่าให้ฟังบ้าง เรี่องที่ผมจะเล่าต่อไปคือเรี่องเกี่ยวกับ"กุมารทอง"ขอเป็นเล่าวันอื่นนะครับ)
ปล. ท่านที่ไม่เชื่อ ผมเข้าใจครับ เเต่ขอเตือนว่า"อย่าลบหลุ่"
อิอิ นั่งรอว่า จะมีท่านที่เคยเจอมาเล่าให้อ่านบ้าง อดใจรอมะไหว ขอเข้ามาเล่าปิดกล่องให้เลยดีกว่า เป็นเรื่องที่ผม สัมผัสมา ล่าสุดครับ
เริ่มเล่าเลยครับ....เพื่อนโทมาชวนให้ไปเที่ยวบ้านเขา คุยไปคุยมา เเล้วก็บอกว่า ที่ห้องพระเขามี"กุมารทอง"ด้วย (เพื่อนรู้ว่าผมชอบกุมารทอง)ผมก็ตอบไป โอเคเด่วคืนวันเสา์ร์จะไปหา.........ก็ชวนเเฟนผมไปด้วย ไปถึงก็คุยกันตามประะสา สักพักก็ชวนเข้าห้องพระ บอกว่ามีกุมารอยุ่ 5 องค์ เดินขึ้นห้องพระอยุ่ชั้น2
เพื่อนนำเปิดประตูเข้าห้องพระก่อน ผมก็ตาม พอก้าวเเรกที่ผมได้เข้าห้องพระ รู้สึกขึ้นมาทันทีเลยว่า..ห้องนี้ ขลังมากๆ ขลังจิงจิง เพื่อนเลยยิ้มๆ คงนึกว่าผมพุดเล่น ก็เลยกราบไหว้พระก่อน เเล้วก็ไปไหว้กุมารทอง(ก่อนหน้านั้นร่างกายผม เดาว่า จะเป็นหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาทรู้สึกคอจะหันไม่ได้สุด ปวดๆเจ็บๆ ตัวก็จะชาๆด้วย เป็นมาได้สองวัน เเต่ยังไม่ได้ไปหาหมอ)
เลยนั่งอธิฐานให้กุมารช่วย "กุมารครับ ตอนนี้ร่างกายผมปวด เคล็ด ชา กุมารช่วยรักษาผมให้หายด้วยนะครับ ถ้าหายผมจะซื้อขนมมาฝาก"เเล้วผมก็หมุนคอวนซ้ายวนขวา เเล้วจู่ๆตัวผมก็โยกขึ้นโยกลงประมาณ3รอบ ผมก็รุ้เเล้วว่าของจิง เพราะผมรู้ตัวว่า ผมไม่ได้โยกตัวผม ก็เลยบอกเพื่อนลงข้างล่างดีกว่า เเล้วก็เล่าเรื่องที่เกิดให้เพื่อนฟัง
ระหว่างที่ผมเล่าให้เพื่อนฟัง รู้สึกเหมือนตัวหวิวๆ สักพัก ความรุ้สึกเหมือนจะมีไรมาเข้าทรง ผมก็กลัว ตะโกน" ผมไม่เอาครับไม่เอาๆๆๆๆๆๆๆ"ทุกคน งง ผมก็ต้าน เดินเพ่นพ่านทั่วบ้านเลย จนผมไม่ไหว ก็เลยบอกเพื่อนขอตัวกลับบ้านก่อนดีกว่า ระหว่างเดินออกจากบ้านเพื่อน กำลังจะไปเอารถ รู้สึกว่ามีคนจูงมือผมอยู่(ยังเล่าไม่จบ).................เรื่องยาวหน่อยครับขออภัยไว้มาเล่าใหม่ ตอนนี้จะ6โมงเช้าเเล้ว ง่วงอ่ะครับ
จะขอเล่าบ้างนะครับ แม้เวลาผมไปเช่าหอพักอยู่หรือไปนอนที่ไหนผมไม่เคยจุดธูปเทียนอะไรเลยครับเพราะผมทำไม่เป็น ผมไหว้แต่พระ ถึงผมจะเคยฝันเห็นแบบงงๆ แต่ผมก็ไม่เชื่ออยู่ดีครับ
เรื่องคือ สมัยที่ผมเรียม มหาลัย คือผมเป็นคนที่ติดเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์มากๆแบบว่าวันหยุดก็เคยเล่นทั้งคืนจนสว่างก็มีครับแต่แค่ครัง2ครั้งเท่านั้น เกมที่เล่นคือเกมส์อะไรเดี๋ยวบอกตอนท้ายๆนะครับ
ส่วนใหญ่ผมจะนอนคือหลังจากเที่ยงคืนไปแล้ว คืนนั้นก็เหมือนเดิมวันหยุดเล่นจนดึก แล้วก็เข้านอน(ผมอยู่หอพักครับ เป็นอาภาทเม้นท์)แล้วรู้สึกว่าฝันครึ่งหลับครึ่งตื่นเพลืยมากรู้สึกตัวว่าหนัก ขยับไปไหนไม่ได้ขยับแขนขาก็ไม่ได้ตาก็ลืมไม่ขึ้นเปล่งเสียงไม่ออก แต่ผมมองเห็นเงาดำๆมานั่งทับร่างผมตัวมันใหญ่มาก ผมดิ้นสุดเเรงเลยครับแล้วก็คิดว่านั่นมันตัวอะไรผีรึป่าวผีอะไรว่ะ **ผมได้แต่ด่ามันในใจในความคิดในฝัน *ด่าคำหยาบมากๆ*สารพัดคำที่คิดได้เลยครับ ผมยังจำได้ว่าด่าอะไรมันไปบ้างแต่ว่าไม่พิมพ์ดีกว่า ตอนนั้นเสียงก็ไม่มีสิ่งที่ทำได้คือด่ามันในลำคอนี่แหละ แล้วสุดท้ายผมทนไม่ไหว แบบว่าฮึดสู้ ผมพยายามเด่นิ้วกลางออกมาให้ได้(เพื่อนๆคงรู้นะว่าอะไร)กำมือแน่นแล้วเด่นิ้วกลาง ตอนนั้นรู้สึกว่าทำได้ยากมากๆกว่าจะเด่นิ้วแจก กล้วยให้ผีตนนั้นได้ แล้วผมก็เด่นิ้วได้สำเร็จ พอแจกกล้วยได้เท่านั้นแหละท่านเอ๊ยมันหายวั๊บไปเลย แล้วผมก็ลืมตาขึ้นพอดี พร้อมกับมือข้างขวาที่แจกกล้วยค้างอยู่อย่างนั้น ผมมองรอบๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยเพลืยมากเพราะนอนดึก ***จบเท่านี้ครับ***
ที่จะเล่าต่อคือ เวลาที่ผมนอนผมจะชอบ มั้นผ้าห่มพันตัวเองแบบดักแด้ เหมือนนอนถุงนอนเลยครับ(นี่คงเป็นเหตุที่ทำให้ผมขยับตัวไม่ได้)
และผมก็ชอบเล่นเกมส์แบบโหดๆ เช่น painkiller. cold fear .far cryภาคแรก เกมส์อื่นก็เล่นครับแต่อันนี้มันกว่า และตอนนั้นเล่นติดเกมส์มากๆจนมันอาจจะซึมซับเข้าไปเยอะ
ทั้งหมดที่เล่าเป็นเรื่องจริงครับ
ถ้าใครเจอแบบผีจังจัง..ให้คิดเสียว่าเรามีบุญและวิญญาณนั้นเขามาขอส่วนบุญจากเรา
บางทีก็อาจจะเป็นแม่ย่านางจากรถที่เราซื้อมาแต่เราไม่เคยบูชาเขาเราอาจจะมองข้ามครับ
ขอแนะนำให้เราแผ่เมตตาไปให้เขา แค่นี้เขาก็พอใจแล้วครับ....แต่ถ้าใครโดนของเหมือน
มีคนตามแม้แต่นอนเหมือนมีคนมาอำเหมือนมีคนเข้ามาหา....แนะนำให้หาสิ่งดังต่อไปนี้
1.ส้มป่อย ( ทางภาคเหนือ ) ฉีกแยกเป็น 7 ชิ้น 2.มะกรุด ฝานเป็น 7 ชิ้น 3. ขมิ้น ฝานเป้น 7ชิ้น เอาแช่น้ำอาบ
ครูบาอาจารย์ท่านบอกมาลองเอาไปอาบดูครับแก้ได้หลายอย่าง....ไม่ต้องมีคาถาอะไรทั้งนั้น....แก้คนเล่นของใส่ครับ
ไม่ต้องกลัวหรอกครับ หมั่นทำบุญสร้างแต่กรรมดีกันไว้ ... "เพราอีกหน่อยพวกเราทุกคนก็ต้องเป็น"
เข้ามาดู
อ้างจาก: DirectX เมื่อ มกราคม 20, 2013, 08:44:05 หลังเที่ยง
จะขอเล่าบ้างนะครับ แม้เวลาผมไปเช่าหอพักอยู่หรือไปนอนที่ไหนผมไม่เคยจุดธูปเทียนอะไรเลยครับเพราะผมทำไม่เป็น ผมไหว้แต่พระ ถึงผมจะเคยฝันเห็นแบบงงๆ แต่ผมก็ไม่เชื่ออยู่ดีครับ
เรื่องคือ สมัยที่ผมเรียม มหาลัย คือผมเป็นคนที่ติดเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์มากๆแบบว่าวันหยุดก็เคยเล่นทั้งคืนจนสว่างก็มีครับแต่แค่ครัง2ครั้งเท่านั้น เกมที่เล่นคือเกมส์อะไรเดี๋ยวบอกตอนท้ายๆนะครับ
ส่วนใหญ่ผมจะนอนคือหลังจากเที่ยงคืนไปแล้ว คืนนั้นก็เหมือนเดิมวันหยุดเล่นจนดึก แล้วก็เข้านอน(ผมอยู่หอพักครับ เป็นอาภาทเม้นท์)แล้วรู้สึกว่าฝันครึ่งหลับครึ่งตื่นเพลืยมากรู้สึกตัวว่าหนัก ขยับไปไหนไม่ได้ขยับแขนขาก็ไม่ได้ตาก็ลืมไม่ขึ้นเปล่งเสียงไม่ออก แต่ผมมองเห็นเงาดำๆมานั่งทับร่างผมตัวมันใหญ่มาก ผมดิ้นสุดเเรงเลยครับแล้วก็คิดว่านั่นมันตัวอะไรผีรึป่าวผีอะไรว่ะ **ผมได้แต่ด่ามันในใจในความคิดในฝัน *ด่าคำหยาบมากๆ*สารพัดคำที่คิดได้เลยครับ ผมยังจำได้ว่าด่าอะไรมันไปบ้างแต่ว่าไม่พิมพ์ดีกว่า ตอนนั้นเสียงก็ไม่มีสิ่งที่ทำได้คือด่ามันในลำคอนี่แหละ แล้วสุดท้ายผมทนไม่ไหว แบบว่าฮึดสู้ ผมพยายามเด่นิ้วกลางออกมาให้ได้(เพื่อนๆคงรู้นะว่าอะไร)กำมือแน่นแล้วเด่นิ้วกลาง ตอนนั้นรู้สึกว่าทำได้ยากมากๆกว่าจะเด่นิ้วแจก กล้วยให้ผีตนนั้นได้ แล้วผมก็เด่นิ้วได้สำเร็จ พอแจกกล้วยได้เท่านั้นแหละท่านเอ๊ยมันหายวั๊บไปเลย แล้วผมก็ลืมตาขึ้นพอดี พร้อมกับมือข้างขวาที่แจกกล้วยค้างอยู่อย่างนั้น ผมมองรอบๆเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยเพลืยมากเพราะนอนดึก ***จบเท่านี้ครับ***
ที่จะเล่าต่อคือ เวลาที่ผมนอนผมจะชอบ มั้นผ้าห่มพันตัวเองแบบดักแด้ เหมือนนอนถุงนอนเลยครับ(นี่คงเป็นเหตุที่ทำให้ผมขยับตัวไม่ได้)
และผมก็ชอบเล่นเกมส์แบบโหดๆ เช่น painkiller. cold fear .far cryภาคแรก เกมส์อื่นก็เล่นครับแต่อันนี้มันกว่า และตอนนั้นเล่นติดเกมส์มากๆจนมันอาจจะซึมซับเข้าไปเยอะ
ทั้งหมดที่เล่าเป็นเรื่องจริงครับ
5555แจกนิ้วกลางผี...เดี๋ยวจะไปลองทำมั่ง
ผมอยากเจอผีจังๆสักที แต่ยังไม่เคยเจอเลย :(
[size=10pt]ถ้าใครเจอแบบผีจังจัง..ให้คิดเสียว่าเรามีบุญและวิญญาณนั้นเขามาขอส่วนบุญจากเรา
บางทีก็อาจจะเป็นแม่ย่านางจากรถที่เราซื้อมาแต่เราไม่เคยบูชาเขาเราอาจจะมองข้ามครับ
ขอแนะนำให้เราแผ่เมตตาไปให้เขา แค่นี้เขาก็พอใจแล้วครับ....แต่ถ้าใครโดนของเหมือน
มีคนตามแม้แต่นอนเหมือนมีคนมาอำเหมือนมีคนเข้ามาหา....แนะนำให้หาสิ่งดังต่อไปนี้
1.ส้มป่อย ( ทางภาคเหนือ ) ฉีกแยกเป็น 7 ชิ้น 2.มะกรุด ฝานเป็น 7 ชิ้น 3. ขมิ้น ฝานเป้น 7ชิ้น เอาแช่น้ำอาบ
ครูบาอาจารย์ท่านบอกมาลองเอาไปอาบดูครับแก้ได้หลายอย่าง....ไม่ต้องมีคาถาอะไรทั้งนั้น....แก้คนเล่นของใส่ครับ[/size]
แก้ "ผีจับหัว"ได้บ้อท่าน อิอิ.
ดันไปก่อนขี้เกรียจอ่าน
โอ้ย...เจอบ่อยเกือบทุกวันซุกในที่นอนทุกคืนเลย
ผมอยากเจอผีจังๆสักที แต่ยังไม่เคยเจอเลย
คนที่อยากเจอมักจะไม่เจอหรอกครับ
คนจะเจอผีก็มี2กรณี มาขอบุญขอพึ่งบุญบารมี กับมาล้างแค้น 555
:-*
:-X :-X :-X
เรื่องนี้ ผมขอผ่านครับ 555+
>:( >:( >:( >:( >:(
เข้ามาดู ผี
ขอเชิญ คุณ ริว จิตสัมพัส ครับ.......
ผมว่ามีนะเคยเจอหลายครั้งเหมือนกัน สังเกตุดุเรื่องวิญญาณจะมีการพูดถึงในทุกชนชาติทั่วโลกตั้งแต่สมัยโบราณมาแล้ว จึงเกิดประเพณีต่างๆเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้มากมาย ถ้าตายแล้ว 0แล้วที่เกิดในโรงบาลทุกๆวันแล้วยังในสัตว์อีกนับไม่ถ้วนมาจากไหน คงจะหมดโลกแล้วมั้ง ปล.ความเห็นส่วนตัวบวกกับประสบการตรงที่เคยเจอมาคับ อ้อถ้าผีไม่มีตายแล้ว0 จะทำดี ทำบุญทำทาน ตักบาตร ไปวัด กันเพื่ออะไร ? :-X
อยากฟังท่านที่เคยเจออีกครับ :-[
???เชื่อเคยโดนมาแล้ว
ขอเล่าบ้างนะครับ...ผมบวชพระเมื่อปี 2542 ที วัดธรรมยุตแห่งหนึ่งใน จ.ลพบุรี วัดแห่งนี้ มีศพมาสวดบ่อยมาก บางศพเก็บไว้ 100 วัน ก็จะเอามาเก็บไว้ในซองแล้วโบกปูนทับ ผมบวชได้ 7 วันก่อนเข้าพรรษาจึงได้ลา เจ้าอาวาสกลับไปเยี่ยมบ้านโดยโยมแม่มารับ ขากลับจึงต้อง พาเพื่อน ขี้เมา คนหนึ่งกลับมาด้วยเพื่อ คอยจัดการค่าใช้จ่ายต่างๆ คืนแรก เจ้าเพื่อนคนนี้คงเปรี้ยวปากจึงขออนุญาต หลวงพี่เพื่อไปหาเหล้ากินหน้าวัดฝนก็กำลังเริ่มจะตก และบอกว่าจะกลับขึ้นมาก่อน 5 ทุ่ม พอได้เวลา ผมก็ออกไปคอยโยมเพื่อนซึ่งเมาได้ที่แต่ยังคุยรู้เรื่อง และกลับขึ้น เขา พร้อมกัน (วัดอยู่บนเชิงเขา) เมื่อขึ้นมาถึงชั้นที่ 2 ผ่านกุฎิ ท่าน(หลวงตา)พระครูปลัด น้อย ซึ่งได้ยินเสียงท่านสวดมนต์ อยู่ชั้นบนของกุฎิ ระหว่าที่จะเดินผ่านบันไดกุฎิ พลันสายตาผมเหมือนเห็นโยมท่านนึง นั่งพนมมืออยู่ที่หน้าบันได ใส่เสื้อเชิ๊ตสีขาวติดกระดุมคอ และกางเกงยีนเก่ามาก เหมือนจะนั่งพับเพียบฟังพระสวด จึงถามเพื่อนว่า "มึงเห็นไม๊ว่าใครนั่งอยู่ตรงนั้นมึงช่วยกูดูทีซิ " แต่เพื่อนขี่้เมาของผมมัน เมาได้ที่ และคงจะอยากโชวความกล้าหาญ ของมัน มันบอกว่า " หลวงพี่ก็เข้าไปถามดูใกล้ๆเลยจะได้รู้ว่าเค้ามาทำอะไร " พร้อมทั้งจูงมือผม เข้าไปในระยะ 3 เมตร จึงรวบรวมความกล้าและ ตะเบ็งเสียงถามไปดังๆว่า " โยม โยม มานั่งทำอไร ดึกๆป่านนี้ " (ที่ตรงนั้นเปียกแฉะมากเพราะฝนสาด) เงียบ ไม่มีเสียงตอบ ยังไม่ทันได้อ้าปากจะตะเบ็งเสียงถามอีกครั้ง คราวนี้คุณโยมท่านนั้นหันหน้ามา กระทบแสงจากไฟฉายที่หลวงพี่ส่องไป แต่ไม่ได้พูดอะไร ทันทีที่เห็นหน้าโยมท่านนั้น สมองผมก็สั่งการทันที ทั้งพระทั้งโยมเพื่อนจูงมือกันวิ่งขึ้นบันไดเขาแบบไม่หันหน้ามามองอีกเลย จนถึงกุฎิปิดประตูใส่กลอน นั่งเหงื่อแตก และไม่ได้พูดอะไรกันอีกเลย เพราะโยมท่านนั้นหน้าขาวซีดมาก ไม่ได้ลืมตา หันแต่หัวมาหาผมแต่แต่ยังนั่งตัวตรงไม่ได้หันตัวแต่อย่างใด เช้ามาหลังจากทำวัดเสร็จจึงเดินไปถาม (หลวงตา)พระครูปลัด น้อย ว่าเมื่อคืนมีใครไม่รู้มานั่ง อยู่ที่ที่ตีน บันได ท่านยืนคิดแล้วถามรูปพรรณสัณฐาน แล้วบอกให้เด็กวัดพาไปดู ใช่โยมคนเมื่อคืนจริงๆด้วยละครับ นอนอยู่โลงศพในชุด เสื้อเชิ๊ตติดกระดุมคอแบบที่เห็นเมื่อคืนนั้นเป่ะ.
( ปล. ที่มีโลงศพอยู่ใต้กุฎิพระ ก็เพราว่าเจตนาเพื่อให้ พระ เณร ได้ปลงอนิจจังและ ฝึกทำปฎิบัติกรรมฐานกันนะครับ )
เล่าเห็นภาพตาม น่ากลัวครับเสี่ยกอบ :-*
เงียบเหงากันจัง ขุดกระทู้ให้ตาสว่างกันหน่อย :-\ :-\ :-\ >:( >:( >:( ;) ;)
เพิ่งมาเจอปีนี้ 2 ครั้งครับ ไม่แน่ใจว่าเป็นคนหรือเปล่า ที่แรกคือเห็นนั่งบนมอไซค์ตรงโค้งพอดี(เห็นพอลางๆ) ที่สองเห็นยืนอยู่ข้างถนนหญ้าขึ้นรกๆมองแว๊บแรกเห็นเป็นคล้ายคนยืนตัวตรงก้มหน้า ตอนนั้นพอมองเห็นปั๊บผมก็รีบบิดรถหนีทันที แปลกตรงที่แฟนนั่งมาด้วยแต่กลับมองไม่เห็นและทั้งสองครั้งเกิดเวลา6ทุ่มกว่าของวันพระครับ
ขอบคุณสำหรับ ผู้ที่ ขุดกระทู้เก่าโคตรนี้มา หนังเก่าเอามาดูใหม่ ยังมันส์ดีเหมือนเดิม
:( :(